عارضه پرکنی یک مشکل اساسی در طوطی سانان میباشد که مدتهاست تبدیل به موضوع بحث برانگیز بین دامپزشکان و صاحبان طوطیهای قفسی، جهت رفع مشکل شده است. رفتار آرایش توسط منقار در پرندگان یک رفتار طبیعی است. با این وجود الگوی طبیعی آرایش پر در طوطی سانان مطالعه نشده است. اکثر محققین پرکنی را یک رفتار اغراق آمیز در آرایش پرها توسط منقار میدانند.
پرنده های سالم بخش عمده ایی از روز را به آرایش خود میگذرانند. صرف نظر از مدت زمان آرایش کردن با منقار، نباید آسیبی به پوست و پرها برسد. پرکنی در طوطی سانان با جویدن و قطع کردن پرها و آسیب به بافتهای نرم همراه است.
علائم بالینی متفاوتی از صدمهی محدود پرها گرفته تا برهنه شدن قسمتی از بدن و تراشیده شدن بافت نرم نمایان میشود. پرهای جویده شده با ظواهر غیر منظم همراه با شاخه شاخه شدن پر و شکاف در طول،بروز میکند.
صدمه معمولاً به قسمت هائی از بدن پرنده که در دسترس منقار میباشد وارد میگردد. توزیع از دست دادن پر یا صدمه به پر متفاوت است. براساس مطالعات مختلف قسمتهای داخلی رانها و جناغ سینه، بالای دم و زیربالها درگیر میشود. و شروع بیماری اغلب به صورت متقارن میباشد.
تشخیص پرکنی طوطی
آسیب به پر، کندن پر یا از دست دادن پر ممکن است در نتیجه علل مختلفی از قبیل دارویی، محیطی یا رفتاری باشد. خودآزاری نسبت به پرها یا پوست یک علامت غیر اختصاصی میباشد که علتهای مختلفی میتواند داشته باشد. اختلالات دارویی، کمبودهای تغذیه ای، مواد سمیو محرکهای محیطی در عارضه پرکنی باید مورد توجه قرار گیرند. تشخیص ناهنجاریهای پر در پرندگان به کمک معاینات فیزیکی و تاریخچه بیماری یا آزمایشهای تشخیص مناسب مسیر میباشد. هر طرح درمانی بایستی هم نیازمندیهای فیزیکی و هم روانی بیمار را برآورده سازد.
تشخیص تفریقی پرکنی طوطی
از دلایلی که باعث پرکنی میشوند عبارتند از انگلهای داخلی- درماتیت ها یا فولیکولیتهای عفونی اولیه و عدم تعادل ترشحات غدد داخلی بدن.
عوامل اخیر از عوامل کمتر شایع میباشند. تأثیر خارش، آلرژی و حساسیت شدید روی پرکنی آشکار نیست.
یک معاینه فیزیکی خوب میتواند بسیار مفید باشد. کیفیت هوا، سطح رطوبت و قرارگرفتن در معرض سموم شیمیایی یا دود نیز باید مشخص شوند.
گرفتن تاریخچه رفتاری برای بیماریهای پرندگان زمانبر ولی به میزان زیادی مهم است و جزیی از فرآیند تشخیص میباشد. اطلاعات حاصله از تاریخچه نه تنها به تشخیص کمک میکند بلکه در تصمیم گیری برای یک برنامه درمانی مناسب مفید خواهد بود.
علل مختلف عارضه پرکنی
دلایل ایجاد عارضه پرکنی هنوز مشخص نشده است اما فراگیرترین نظریه خستگی میباشد. این یک توضیح ساده کلی برای یک اختلال پیچیده است که احتمالاً به عنوان نتیجهای از عوامل چندگانه شامل تأثیرات رشد، آسیبهای اجتماعی شدن، ناهنجاریهای عصبی شیمیایی، عوامل محیطی، رفتارهای خلقی، تأثیرات هورمونی، ژنتیکی، مشکلات پزشکی تشخیص داده نشده و عوامل یادگیری، گرفته میشود.
جستجو به دنبال غذا و آذوقه فعالیتی است که زمان زیادی را در پرندگان خانواده طوطی به خود اختصاص میدهند. تدارک بی چون و چرای غذا برای پرندگان خانواده طوطی قفسی، همچنین محدودیتهایی در حرکت آزاد ممکن است پرندگان را در معرض افزایش مشکلات رفتاری قرار دهد. تلاشهای غنی سازی محیطی برای گونههای مختلف پرندگان، اهمیت فراهم آوردن فرصتهایی برای جستجو به دنبال غذا و آذوقه توسط پرنده را ثابت کرده است. محیط های بهینه برای پرندگان خانواده طوطی قفسی نیز باید فرصتهایی را برای پرنده فراهم سازد تا رفتارهای مختص گونه ایی را ترغیب کند.
اکثر گونه های طوطی که در قفس نگهداری میشوند پرندههایی هستند که در طبیعت به صورت اجتماعی و در گلههای پایدار زندگی میکنند و ممکن است به خوبی به سبک زندگی تنها سازگاری حاصل نکنند. اضطراب جداسازی در پرندگانی تنها که راغب به پرکنی هستند و یا در پرندگانی که پریشانی را نشان میدهند، باید در نظر گرفته شود. تماس ناخواسته با حیوانات خانگی، پرندگان دیگر، گوشتخواران، یا اعضاء خانواده نیز در برخی موارد در پرکنی تأثیر گذار هستند. تغییرات محیطی ممکن است شامل اضافه یا حذف کردن اعضاء خانواده، تغییر در محیط زندگی،جابجا کردن پرنده و یا تغییرات آب و هوایی باشد. رفتارهای تولید مثل مداوم به عنوان یک علت پرکنی بیان شده است. برخی گونه های پرندگان به طور طبیعی پرهای شکم خود را طی دوره پرورش جنین به منظور افزایش دادن تماس با تخمهایشان میکنند. کندن پر طی فصل پرورش که شامل نواحی شکمی است یک رفتار طبیعی تولید مثلی میباشد.
علل دیگر مربوط به رفتارهای تولیدمثلی که باعث پر کنی در پرندگان میشود شامل موارد ذیل است:
قرار دادن در معرض جفت نامناسب، دلزدگی از جفت، نداشتن یا از دست دادن جفت، حضور پرندگان دیگر در محیط، آشیانه.
نوزادان خانواده طوطی نوزاد زودرس هستند و نیاز به یک دورهی نسبتاً طولانی مراقبت مادرانه دارند. پرندگانی که به تازگی از تخم بیرون آمده اند در برنامه های نگهداری در قفس غالباً از والدینشان دور میشوند و توسط افراد جانشین مادر به منظور ایجاد روابط اجتماعی کافی با انسانها پرورش مییابند. اگر پرندگانی که توسط افراد جانشین مادر پشتیبانی میشوند، مهارتهای لازم و کافی را توسط افراد با تجربه کسب کنند احتمال بروز پرکنی آنها کاهش خواهد یافت علاوه بر این دست آموزی و ارتباط اجتماعی با انسان در این گونه پرندگان به میزان زیادی افزایش خواهد داشت .
علل نا مشخصی نیز برای پرکنی ارائه شده است که آسیب پر ناشی پر چینی، بالهای نامنظم، قفسهای کوچک و چوب های زیرپایی با موقعیت نامناسب از آنهاست.
2 دیدگاه
امیر
سلام من یک شاه طوطی دوساله دارم که صاحب اولیه ان در خانه سگ داشته حتی عکس این طوطی که روی سگ نشسته را دیدم یک سگ اصیل ولی با صورت وحشتناک بعد این طوطی توسط دوست من به عنوان ماده گرفته میشه و میبرن پیش یک طوطی نر دیگر اما متوجه میشن که هر دو نر هستن این طوطی تمام پرهای روی پال شکم خود را کنده و کاملا لخت شده دم ان بسیار نازک به قط کش قیطان شده …حالا حدود یک ماه است که این شاه طوطی دست من رسیده تمام سعی تلاش خودمان را کردیم تمام غذاهای مفید را با مطالعه در اختیارش گذاشتیم محیط امنی براش تدارک دیدیم سر ساعت خودش جیغ میزنه و متوجه میشویم موقع خواب رسیده داخل قفس میزاریم و رویش را با یک پتو مسافرتی نازک می پوشانیم دمای اطاق مناسب هست دوازده ساعت کامل داخل قفس برای خواب می ماند تنها نمی ماند تخمه واب مرتب فراهم هست میوه جات سیب پرتغال کی وی گزدو شلغم براش فراهم هست اما باز پرهای خودش را می کند خیلی ناراحت هستم دامپزشکی بردیم حرف خاصی نزدن وگفتن سالمه احساس می کنم عادت به این کار کزده و شک دوم من این هست که بدنش خارش داره استخر اب داره بعضی وقت ها داخل میشه وخودش رو می شوره راه نمایی کتید لطفا ممنون میشم
ایا دوباره نزد پزشک ببریم
طوطی
سلام دوست عزیز احتمال دارد طوطی شما به بیماری pbfdیا فساد پر پرندگان مبتلا شده باشد.