آموزش تضمینی فرمان بیا به سگ (مواقع اضطراری)

هرچند شیوه‌های متعددی برای آموزش سگ‌ها وجود دارد که بر اساس نژاد، سن و حتی اهداف ما تغییر می‌کند، اما ده آموزش در تربیت سگ وجود دارد که اساسی‌ترین فرمان‌های آموزشی، در تربیت سگ محسوب می‌شوند و هر سگی با هر جثه و نژاد باید آنها را فراگیرد، زیرا این فرمان‌ها می‌تواند به صاحبان این امکان را بدهد تا انواع مشکلات رایج رفتاری سگشان را مدیرت کرده و در برخی موارد حتی می‌تواند زندگی سگ را در مقابل حوادث احتمالی حفظ کند. اولین فرمانی که در این مطلب بررسی میکنیم فرمان آمدن اضطراری سگ است که فقط در مواقع ضروری استفاده می‌شود.

فرمان آمدن اضطراری به سگ

آمدن اضطراری فرمانی است که تضمین می‌کند با بیان آن سگ در هر شرایطی که باشد به سمت صاحب باز می‌گردد. به یاد داشته باشید که این فرمان فقط و فقط در مواقع اضطراری استفاده می‌شود، مانند زمانی که سگ وارد خیابان شده و احتمال برخورد وسایل نقلیه درحال حرکت با او بسیار است و… این آموزش باعث نجات جان سگ در شرایط خطرناک می‌شود.

تفاوت فرمان آمدن با آمدن اضطراری چیست؟

سگی که فرمان آمدن را فراگرفته است می‌داند که با شنیدن فرمان (بیا) باید به سمت صاحب خود حرکت کند و در بیشتر زمان‌ها به درستی نسبت به این فرمان پاسخ می‌دهد. اما ممکن است در برخی مواقع به قدری سرگرم بازی باشد و یا سوژه‌ای جالب نظرش را جلب کرده باشد که سبب شود از انجام فرمان امتناع کند و بی‌شک برای صاحب آزار دهنده است که وقتی سگش در حال بازی با سگ‌های دیگر است و صدایش می‌زند و او بدون توجه به فرمان همچنان به بازی خود ادامه می‌دهد!

اما این بی توجه‌ای به فرمان برای سگ خطری به همراه ندارد و بعد از چندبار صدا زدن سگ متوجه حضور صاحب شده و به سمتش حرکت می‌کند. اما زمان‌هایی وجود دارد که بی‌توجهی و امتناع در انجام یک فرمان می‌تواند برای سگ خطرساز باشد مانند زمانی‌ که سگ درحال دویدن در پی دوچرخه‌ای وارد خیابان می‌شود و یا به دنبال گربه وارد ساختمان درحال تخریب می‌شود که این بی‌توجه‌ای به فرمان آمدن می‌تواند سبب مرگ سگ گردد. در این زمان است که فرمان آمدن اضطراری کاربرد پیدا می‌کند.

تجهیزات لازم برای شروع آموزش فرمان بیا به سگ (اضطراری)

انتخاب فرمان منحصر به فرد

ابتدا برای این فرمان باید کلمه‌ای مناسب و منحصر به فرد انتخاب شود که در هیچ شرایط دیگری از آن استفاده نشود و در موقعیت‌های اضطراری بیادتان بماند و بتوانید از آن استفاده کنید. فرمان انتخابی باید کوتاه و قابل تحکم باشد.

کلماتی که در زبان انگلیسی برای این فرمان استفاده می‌شود عبارتند از: kowabunga و eureka
کلمات پیشنهادی: زوود بیا، بدوو بیا

خوراکی تشویقی بسیار ویژه

توجه داشته باشید انتخاب خوراکی تشویقی جدید و مورد علاقه سگ در این آموزش نقش بسیار مهمی دارد. شما باید از خوراکی تشویقی استفاده کنید که در  هیچ یک از فرمان‌های آموزشی دیگر استفاده نشده باشد و تنها مخصوص این آموزش بماند. این خوراکی باید چیزی باشد که سگ آن را واقعا دوست داشته و بخاطر بدست آوردن آن حاضر به انجام هر کاری شود و شما مطمئن باشید که در هر شرایطی برای دریافت آن به سمت شما خواهد آمد.

تشویقی‌های پیشنهادی: شکلات‌های مخصوص سگ، سوسیس، کالباس و گوشت‌های خشک مخصوص سگ، تشویقی‌های دکتر کلودرز (dr.clauder’s) جرکی تندرز (jerky tenders ) و تشویقی اسلیکی (sleeky) معروف به هویجی (این تشویقی‌ها همه نتیجه خوبی برای آموزش این فرمان داشته اند.)

هر زمان که از منزل با سگ خارج می‌شوید این تشویقی را با خود داشته باشید و در منزل نیز جایی مشخص برای آن انتخاب کنید که سریعا بتوانید در زمان مورد نیاز از آن استفاده کنید.

روش آموزش فرمان بیا

برای شروع آموزش ابتدا منطقه‌ای آرام در خانه را انتخاب کنید تا سگ در زمان آموزش تمرکز بیشتری داشته باشد. برای بار اول که می‌خواهید فرمان را بیان کنید فقط چند قدم از سگ فاصله داشته باشید. فرمان را با صدای بلند، پشت سر هم و با شادی بیان کنید. در این حالت سگ هیجان‌زده و با سرعت زیاد به سمت شما می‌دود در این زمان سریعا خوارکی تشویقی را در اختیار سگ قرار می‌دهید.

پاداش با ارزش و به‌یاد ماندنی برای سگتان

به محض اینکه سگ بعد از شنیدن فرمان آمدن اضطراری خود را به شما رساند، علاوه بر دادن خوراکی تشویقی سعی کنید رفتاری خاص از خود نشان دهید که بیانگر شادی و خوشحالی شما از آمدن سگ است. حالت صورت و چگونگی نوازش شما در بیان محبت به سگ بسیار مهم و الزامی است. ۲۰ ثانیه این رفتار شما بعد از اجرای فرمان باید ادامه پیدا کند. تشویق شما بعد از انجام درست فرمان باید این احساس را در سگ بوجود آورد که به موفقیت بزرگی دست پیدا کرده و این رفتار صاحب باعث می‌شود که سگ درک کند چنین پاداش بزرگ و دوستانه‌ای را از سمت هیچ موجود دیگری بدست نخواهد آورد. هنگامی که سگ پاداش خود را به صورت کامل دریافت کرد، اجازه دهید به هر مکان یا کاری که قبل از فرمان آمدن اضطراری مشغول آن بوده باز گردد؛ این اجازه بسیار مهم است. یکی از دلایلی که سگ‌ها همیشه به فرمان آمدن تمایل نشان نمی‌دهند این است که تصور می‌کنند اطاعت از فرمان یعنی انجام ندادن کار مورد علاقه‌ای که به آن سرگرم بوده‌اند!

به عنوان مثال، سگ در حال بازی در حیاط است شما فرمان بیا را می‌دهید و او متوجه می‌شود که آمدن به داخل خانه یعنی پایان بازی. اما در آموزش آمدن اضطراری، سگ بعد از فراخوانده شدن و تشویق دوباره اجازه بازگشت به حیاط را پیدا می‌کند و این روند باعث می‌شود که سگ درک کند همیشه بازی برای او ادامه خواهد داشت. پس قبل از شروع مجدد تمرین آمدن اضطراری حتما به سگ اجازه بازگشت به فعالیت قبلی خود را بدهید تا همیشه نسبت به انجام این فرمان احساس خوبی داشته باشد.

چگونگی تکرار و تمرین آموزش آمدن اضطراری به سگ

سعی کنید این فرمان را در همان محیط آرام و در فاصله کم به مدت ۴ روز ادامه دهید و در روز یک یا دو بار این فرمان را با سگ تمرین کنید زمانی که متوجه شدید سگ به خوبی فرمان را انجام می‌دهد به مرور فاصله خود را با سگ افزایش دهید و تمرین را از اتاق به حیاط انتقال دهید و همچنان در صورت انجام صحیح فرمان به سگ پاداش با ارزش و به یاد ماندنی هدیه دهید. سپس این تمرین را می‌توانید در حضور افراد آشنا و غریبه در حیاط ادامه داده و مرحله آخر آموزش تمرین باید در مکان‌های عمومی مانند پارک با سگ کار شود. در نهایت سگ باید بیاموزد که در هر محیط و در هر شرایطی باید این فرمان را به درستی انجام دهد و این آموزش زمان مشخصی برای ادامه پیدا کردن تمرین ندارد و تا زمانی که کاملا سگ نسبت به آن مطیع نشده باید به صورت روزانه تمرین شود.

نکات بسیار مهم

هیچگاه در زمانی که سگ فرمان را درست انجام نداد و یا از انجام آن امتناع کرد او را تنبیه نکنید. تنبیه می‌تواند باعث ترس سگ از آمدن به سمت شما شود.

حتی زمانی که سگ در اجرای این فرمان به مهارت لازم رسید، بسیار مهم است که شما همچنان در مقابل اجرای درست فرمان به او خوراکی تشویقی ویژه داده و رفتاری خاص به عنوان پاداش از خود نشان دهید.

• هرگز در مواقع غیر اضطراری از فرمان آمدن اضطراری استفاده نکنید.
• هیچ زمانی به‌جای فرمان بیا از فرمان آمدن اضطراری استفاده نکنید.

چرا نباید از فرمان آمدن اضطراری بجای فرمان آمدن استفاده کرد؟

البته این برای صاحبین بسیار سخت است. باران می‌آید و شما می‌خواهید هرچه سریعتر سگ را از حیاط به داخل منزل بیاورید و یا برای گردش با سگ به پارک رفته‌اید حال زمان بازگشت به منزل است و شما برای رسیدن به خانه عجله دارید ولی سگ مشغول بازی است؛ فرمان بیا را می‌دهید اما او نمی‌آید و دست از بازی نمی‌کشد. بیاد داشته باشید استفاده از این فرمان اگرچه باعث می‌شود سگ سریعا به سمت شما بیاید اما تمام زحماتی که شما برای خاص نمودن این فرمان کشیده‌اید کاملا از بین می‌رود. مهم است که این فرمان همیشه مثبت و با ارزش حفظ شود، همانطور که قبلا ذکر شد این فرمان فقط باید در موارد اضطراری که باعث نجات جان سگ می‌شود مورد استفاده قرار گیرد نه در حفظ زمان و وقت شما!!!

استفاده از این فرمان خارج از زمان و وضعیت اضطراری قدرت و ارزش فرمان و تشویقی آن را تضعیف می‌کند و دقیقا جایی که می‌توانید با استفاده از آن جان سگ خود را نجات دهید دیگر قابلیت استفاده خود را از دست می‌دهد.

نویسنده: سارا رنجبر