ایگوانا حیوانی آرام، مطیع و بیآزار است که در سالهای اخیر در خانهی بسیاری از حیوان دوستان، به عنوان یک حیوان خانگی جدید و جذاب جای خود را باز نموده است. ایگوانا که از خانوادهی مارمولکها به حساب میآید، در مناطق گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی میکند.در روزگاران گذشته و در میان عموم مردم، حیوانات بیشتر به منظور باربری، کارگری، نگهبانی و … در خدمت انسان بودهاند و کمتر کسی به این فکر میافتاد که یک سگ را به داخل خانه آورده و از آن نگهداری کند. گذشت زمان و ظهور پدیده های عملی و اجتماعی نوین، پای برخی حیوانات کوچک و کم خطر را به خانه های علاقهمندان باز کرد و به مرور این پدیده به یک صنعت و تجارت تبدیل شد به طوری که مشتریان زیادی در سرتاسر جهان هر روز در حال بررسی و کنکاش، خرید و فروش و تهیه حیوان خانگی مورد علاقه ی خود هستند.
در این میان، بی شک سگ و بعد از آن گربه از محبوبیت فوق العاده ای برخوردار بوده و بیش از هر پستاندار و پرنده و خزنده ی دیگری طرفدار داشته و دارند. اما با توجه به تقاضا و میل شدید علاقه مندان به نگهداری حیوانات جدید، این حیوانات پاسخگوی شور و شوق و هیجان زیاد حیوان دوستان نبوده و کم کم گونه های خاص و جدیدی مثل مارهای عظیم الجثه ی بوآ و پیتون، سوسمارها، مارمولک های بزرگ و حتی پستانداران بزرگ (مثل شیر و ببر و یوزپلنگ) وارد این صنعت جهانی شدند.
گذر زمان و کسب تجربیات مختلف علمی و اجتماعی دوست داران حیوانات خانگی، باعث شده برخی گونهها از شهرت و محبوبیت بیشتری برخوردار شوند. از عوامل اصلی محبوبیت برخی از این حیوانات از جمله ایگوانا می توان به فاکتورهایی چون:
کوچک بودن جثه (نسبت به حیوانات خانگی معمول) آرام و مطیع بودن، نگهداری آسان و بی دردسر، زیبایی و جذابیت ظاهری و از همه مهمتر بی آزارتر بودن حیوان اشاره نمود که ایگوانا تمام این فاکتورها را یک جا داشت.
ایگوانا حیوانی آرام، مطیع و بی آزار است که در سال های اخیر در خانه ی بسیاری از حیوان دوستان، به عنوان یک حیوان خانگی جدید و جذاب جای خود را باز نموده است. این حیوان که از خانواده ی مارمولک ها به حساب می آید، در مناطق گرمسیر آمریکای جنوبی و مرکزی زندگی می کند.
بدیهی است که ایگوانا حیوانی وحشی و غیر اهلی است و مانند سگ و گربه که در طی سالیان دراز دست آموز انسان شده اند، اهلی نشده و به صورت وحشی به زندگی خود ادامه می دهد؛ اما نباید فراموش کرد که هر گونه و هر فرد از حیوانات خوی و شخصیت خاص خود را دارند.
در میان خزندگان وحشی، ایگوانا از طبیعت و خوی آرامی برخوردار است، به شکلی که هم اکنون حیوان خانگی محبوب بسیاری از علاقه مندان در سرتاسر دنیاست.
شکل ظاهری ایگوانا
ایگوناها در هر پا پنج انگشت دارند و یک پرده ی گوشتی از پوست زیر چانه ی خود دارند که به آن غبغب می گویند. غبغب به تنظیم دمای بدن کمک می کند و نیز در نمایش های قدرت و یافتن جفت کاربرد دارد. تمام ایگواناها خارهایی بر پشت خود دارند که مانند دایناسورها در امتداد بدن کشیده شده است.
دم شلاق مانند آنها به عنوان مکانیزم دفاعی عمل می کند و قادر است ضربات دردناکی را بر بدن وارد کند. ایگواناها مانند بیشتر مارمولک ها، وقتی که دشمن دم آنها را بگیرد، قادرند دم خود را انداخته و فرار کنند و مدتی بعد دم جدیدی بر بدن آنها می روید.
ایگواناها بینایی فوق العاده قوی دارند و قادرند شکل ها و حرکات را از فاصله ی دور تشخیص دهند؛ اما در تاریکی بینایی آنها ضعیف می شود. این جانوران یک اندام سفید حساس به نور دارند که به چشم آهیانه ای یا چشم سوم معروف است؛ اندامی که اکثر مارمولک ها آن را از دست داده اند. این چشم سوم در واقع کارایی یک چشم معمولی را ندارند؛ بلکه تنها دارای یک شبکیه و عدسی ابتدایی است که قادر نیست تصاویر را مجسم کند. این عضو به تغییرات نور و تاریکی حساس است و تنها می تواند حرکات را تشخیص دهد. ایگواناها دارای دندان های بسیار تیزی هستند که قادر است برگ درختان و حتی پوست انسان را تکه کند.
برخلاف آنچه که اکثر مردم گمان می کنند، همه ی ایگواناها سبز نیستند. بیشتر بچه ایگواناها سبز روشن هستند، اما به فراخور بالا رفتن سن، رنگ بدن آنها (در محیط ها و زیستگاه های مختلف در سرتاسر دنیا) از سبز کم رنگ تا قهوه ای و حتی نارنجی با دم راه راه نیز تغییر می یابد. به عنوان مثال در کشور پرو، رنگ ایگواناها متمایل به آبی است؛ در جزایر بونایر، آروبا و گرنادا ممکن است از سبز تا بنفش روشن، سیاه و یا حتی صورتی متغیر باشد؛ ایگواناهای غرب کاستاریکا قرمز و ایگواناهای مکزیک نارنجی رنگ هستند.
تغذیه ایگوانا
ایگواناها به شدت گیاه خوارند. در بسیاری از مقالات و نوشته های قدیمی توصیه شده است که به ایگوانا پروتئین حیوانی یا غذای مخصوص گربه خورانده شود؛ و نیز دیده شده که برخی ایگواناها در طبیعت همراه با برگ درختان، حشرات کوچک را هم می خورند، اما باید توجه داشت که این حشرات کوچک قسمت عمده ی رژیم غذایی ایگوانا را تشکیل نمی دهند. ایگواناهایی که به مقدار زیاد پروتئین حیوانی می خورند، با مشکلات جسمانی مواجه شده و در نهایت قبل از رسیدن به سن بلوغ می میرند. یک رژیم غذایی خوب و مناسب برای ایگوانا عبارتست از ۴۰ تا ۴۵ درصد سبزیجات (مانند گل شلغم، قاصدک، شاهی)، ۴۰ تا ۴۵ درصد گیاهان دیگر (مانند لوبیا سبز، نخودفرنگی، هویج، یونجه، پیاز، قارچ، کاسه گل فلفل، سیب زمینی شیرین)، ۱۰ درصد یا کمتر میوه جات (مانند انجیرخام یا خشک شده)، تمشک، توت فرنگی، انگور، انبه، هندوانه، طالبی، خربزه، موز، سیب) و کمتر از ۵ درصد غلات و غذاهای بسته بندی شده ی تجاری.
توجه داشته باشید که هرگز به ایگوانا ریواس نخورانید؛ چرا که برای حیوان مضر است و باعث مسمومیت او می شود. کاهو نیز فاقد مواد غذایی لازم برای ایگواناست و مصرف آن باید کم و کنترل شده باشد، همچنین میوه های ترش مانند مرکبات، گوجه فرنگی، کیوی، آناناس و… هم باید به مقدار پایین و تحت کنترل به حیوان خورانده شود. گهگاهی پنیر سویا نیز به عنوان مکمل پروتئین برای ایگوانا توصیه می شود، که در صورت مصرف بالا منجر به مشکلات جسمانی بلند مدت خواهد شد. گل و گیاهان وحشی که از طبیعت جمع آوری می شوند برای تغذیه ایگوانا توصیه نمی شود، چرا که ممکن است سمی بوده و یا آغشته به سموم دفع آفات بوده و حیوان شما را مسموم کند.
تولید مثل ایگوانا
ایگواناهای نر بالغ منفذهای ریزی در زیر ران های خود دارند که در هنگام جفت یابی بویی را از خود پخش می کنند (ماده ها منفذهای ریزتری نسبت به نرها دارند). به علاوه، خارهایی که در امتداد پشت ایگواناهای نر کشیده شده، بزرگتر از ماده هاست که این به تشخیص بین نر و ماده کمک شایانی می کند.
ایگواناها تخم گذارند و حیوان ماده هر سال طی یک دوره ی لانه سازی همزمان، بین ۳۰ تا ۷۰ تخم می گذارد. ایگوانای ماده پس از تولید تخم هیچ گونه مراقبتی از آنها به عمل نمی آورد. جوجه ها پس از ۱۰ تا ۱۵ هفته سر از تخم در می آورند و در بدو تولد از لحاظ شکل و رنگ بسیار شبیه به والدین خود هستند، با این تفاوت که خارهای پشتی ندارند. جوجه ها تا یک سال پس از تولد در کنار والدین خود می مانند و سپس هر یک به راه خود می روند.
رفتار ایگوانا
ایگواناها در هنگام احساس خطر از سوی دشمن به سرعت فرار می کنند و اگر نزدیک آبگیر یا برکه ای باشند، به درون آن پریده و شنا می کنند. زمانی که راه فراری نداشته باشند، غبغب خود را باد کرده و یک جا می ایستند، بدن خود را متورم می کنند، هیس هیس می کنند و سر خود را بالا و پایین می کنند. گاز می گیرد و از پنجه هایشان برای دفاع استفاده می کنند.
ایگواناها با بالا و پایین کردن سر خود تعاملات اجتماعی فراوانی از خود بروز می دهند. مثلاً بدین وسیله با یک ایگوانای دیگر خوش و بش می کنند و یا اینکه سعی در جذب یک جفت برای خود هستند. تعداد و تکرار این بالا و پایین کردن های سر، معانی مختلفی برای ایگواناها خواهد داشت.
دشمن طبیعی آنها بازها و شاهین ها هستند؛ به طوریکه ایگوانا با شنیدن صدای یک شاهین در جای خود خشکش زده و تکان نمی خورد؛ که این خود صید جانور را آسان تر می کند.
یادآوری مهم: بیشتر مردم گمان می کنند ایگوانا برای شروع کار در نگهداری حیوان خانگی مناسب است؛ در حالیکه در اصل این چنین نیست. ایگواناها مستلزم نگهداری و مدیریت تخصصی هستند که اکثر مبتدیان فاقد این دانش هستند. به خاطر همین کمبود دانش است که بسیاری از ایگواناها در سنین پایین و قبل از رسیدن به سن بلوغ می میرند. کسانی که ایگوانا را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب می کنند، باید توجه ویژه ای به نیازهای خاص غذایی و نگهداری این جانور داشته باشند.
11 دیدگاه
نام غیرلازم
حیوان بیچاره شده بازیچه یک عده نادون که همه چی رو واسه خودشون میخوان اخه این دیگه حیوان خانگی بودنش چیه اگر میتونستم هرچی باغ وحش و قفس تعطیل میکردم
دشمن علی چلاق
تو خودت ترجیح میدی که تو حیاط وحش پر از خطر باشی یا اینکه پیش یکی باشی که غذاتو میده جاتو تمیز میکنه و بهت عشق میورزه
دریا
پس با این حساب شما (علی چلاق)ترجیح می دی از اجتماع انسان ها صرفا برای قتل و خونریزی و هزاران خوی وحشی غیر انسانی جدا بشی بری تو قفس واسه ی لقمه غذا؟ عجب
انسان
جناب …
این چه حرف بی منطقیه آخه که شما میزنی. شما شاید دوست داری یکی غذا جلوت بذاره و مواظبت باشه. اون غریزه ش فرق داره. در طبیعت متولد شده. اصولش اینه که اونجا باشه. با این منطق نادرست شما اسیر کردن حیوانات و به قول دوستمون هر کثافتکاری آدمیزاد توجیه داره. هرکسی اجازه داره برای خودش و بچه ش تصمیم بگیری نه برای باقی موجودات…
.
لطفا به علایق هم احترام بزارین بچه ها
بینام
این خودش نیستا! دشمنشه
فريد
تو ترجیح میدی توی زندان باشی و جا و غذا بهت بدن یا آزاد باشی و کار کنی و خودت زندگی خودتو تامین کنی؟
Taranom
بعضی حیوانات کنار انسان خوشحالن و حتی برای خوش حال کردن انسان ها تلاش میکنن و رابطه دوستانه بر قرار میکنن حتی تو طبیعت هم بعضی حیوانات از دسته ی خود شون خارج میشن و پیش دوستشون زندگی میکنن مثلا فیل ها میتونن با گاو ها وحشی دوست بشن یا خیلی های دیگه
اگر دید گاهتون اینه یه حیوان خانگی بیارین و زندگی رو براش سخت کنین صد در صد کار غلطی انجام دادید اما اگر بخواهید یک دوست با وفا و مهربون داشته باشین حیوانات دوستان خوبی هستند
بهنام
هروقت یاد گرفتی ((حیات وحش)) درسته و ((حیاط)) واسه خونه هست اظهار نظر کن
هرچند از اسمت مشخصه سطح شعور و سوادت چقدره
Taranom
بعضی حیوانات کنار انسان خوشحالن و حتی برای خوش حال کردن انسان ها تلاش میکنن و رابطه دوستانه بر قرار میکنن حتی تو طبیعت هم بعضی حیوانات از دسته ی خود شون خارج میشن و پیش دوستشون زندگی میکنن مثلا فیل ها میتونن با گاو ها وحشی دوست بشن یا خیلی های دیگه
اگر دید گاهتون اینه یه حیوان خانگی بیارین و زندگی رو براش سخت کنین صد در صد کار غلطی انجام دادید اما اگر بخواهید یک دوست با وفا و مهربون داشته باشین حیوانات دوستان خوبی هستند
احسان
حالا که نمیتونی پس حرف نزن نادون ۴تا مثل تو هستند که یه فکر کوچیک دارن و ادعای طرفداری از محیط زیست رو میکنن