طوطی سخنگو

این روزها طرفداران طوطی سخنگو بسیار زیاد شده اند در بسیاری از خانه ها طوطی سخنگو (Talking Parrot)نقش یک همدم را بازی می کند. شاید به خودتان بگویید طوطی سخنگو نقش یک مقلد را بهتر بازی می کند اما به شما اطمینان میدهیم که اینطور نیست …

طوطی سخنگو :
از آنجایی که طوطی‌ها مخلوقات اجتماعی هستند، به نوعی ارتباط برای تعامل نیاز دارند. اما اگر طوطی دیگری برای صحبت کردن در کنار آنها نباشد چه؟! آیا باید افسرده شوند و صبر کنند تا طوطی دیگری بیاید و با او ارتباط برقرار کند؟ نه! طوطی با این که پرنده بهانه‌گیری است اما احمق نیست. یک طوطی تقریبا به زودی متوجه می‌شود که انسان‌های اطرافش گروه اجتماعی، گله یا جمعیت اطرافش را تشکیل می‌دهند.

از آنجایی که انسان‌های داخل خانه زبان طوطی را یاد نمی‌گیرند (و یا نمی‌خواهند یاد بگیرند) طوطی شروع به یادگیری زبان اطرافیانش می‌کند. این یک راه بسیار خوب برای طوطی است تا بتواند تا بتواند خود را جزئی از گروه کند. در افکار پرنده، یادگیری زبان خانه راه اصلی برای جلب توجه کردن و رسیدن به نیازهای خود است . طوطی که حرف بزند یا صدایی که در خانه می‌شنود را تقلید کند، در واقع طوطی محسوب می‌شود که به انسان‌های اطرافش علاقه‌مند است، درست مانند یک پرنده‌ وحشی که برای لانه‌سازی، پیدا کردن غذا یا حفاظت در مقابل خطر به پرندگان دیگر علاقه‌مند است.

نیاز اصلی برای آموزش سخن گفتن به پرنده برقراری رابطه خوب با پرنده است. پرندهای که ترسیده یا مورد خشم واقع شده بیشتر مایل است ساکت باشد بنابراین مورد توجه قرار نمی‌گیرد و یا احتمالا تمام روز به خاطر تنها بودنش جیغ می‌کشد. یک پرنده خوشحال و راضی پرنده‌ای است که صدا ایجاد می‌کند تا بگوید « آهای! من اینجام ، به من نگاه کنید، با من بازی کنید!». اینجا زمانی است که اولین کوشش‌ها در حرف‌زدن شروع می‌شود.

یک پرنده‌ جوان، آوازخوانی‌هایی می‌کند که صدای آن شبیه به صداهای محیط اطرافش است که این کار در راستای تلاش برای ارتباط برقرار کردن با انسان‌های اطراف خودش، جلب توجه کردن است. اگر صاحب حیوان، پرنده را برای این کوشش‌هایش تحسین کند پرنده به یادگیری ادامه خواهد داد.

اگر با گونه‌هایی آغاز می‌کنید که به عنوان گونه‌های ماهر در صحبت کردن محسوب می‌شوند ، مانند مرغ عشق،کاسکو یا طوطی سخنگو آمازونی به راحتی در طی برخورد‌های روزانه خود با طوطی سخنگو می‌توانید با او حرف بزنید. وقتی صبح به او نزدیک می‌شوید به او «صبح به خیر» بگویید و وقتی شب «شب به خیر» بگویید. همین روند را در هنگام غذا دادن نیز ادامه دهید . هر چیزی را که به پرنده می‌دهید نام ببرید؛ دانه، آب ، سیب، انگور و به همین شکل همه اجسام. وقتی پرنده خود را به همراهتان به جایی می‌برید به او بگویید که کجا می‌روید؛ «ما به آشپزخانه می‌رویم»

با پرنده خود طوری صحبت کنید که انگار با یک بچه عاقل حرف میزنید ولی اصلا از زبان کودکانه استفاده نکنید، به این دلیل که این‌ها همان چیزی است که پرنده یاد می‌گیرد. اولین تلاشهای پرنده در راستای صحبت‌کردن ممکن است صداهایی مانند صداهای بچه‌ای باشد که تازه می‌خواهد شروع به حرف زدن کند. درنهایت این صداهای بی‌معنی به تدریج واضح‌تر شده و به شکل کلمات و صداهای مختلف در می‌آید.

در مرغ عشق ممکن است خیلی زود تا سن ۶ماهگی صحبت کردن شروع شود؛ در کاسکو صحبت کردن واقعی ممکن است از ۹ماهگی و یا حتی بیشتر از یک سال طول بکشد. در مورد کاسکو باید در چند سال اول با آنها حرف زد . طوطی‌های سخنگو آمازونی پیرتر در صورتی که در جوانی سخن گفتن را یاد نگرفته باشند ممکن است هیچ وقت یاد نگیرند. در نظر داشته باشید بعضی از گونه‌ها هیچ‌وقت حرف زدن را یاد نمی‌گیرند. دومین موردی که برای حرف زدن پرنده بعد از داشتن رابطه خوب مهم است، تشویق کردن اوست.

تشویق کردن می‌تواند حتی با برگشتن به سمت او، برخورد‌های چشمی و گفتن جمله «پرنده‌ خوب» باشد. پرنده‌ها عاشق توجه از طرف انسان‌ها هستند و شما می‌توانید از این موضوع به نفع خود استفاده کنید. زمانی که پرنده‌ای به طور آزادانه صحبت می‌کند می‌توانید آموزش کلمات و عبارات را شروع کنید. برای یاد دادن کلمات انتخابی با تکرار کردن آنها به طور مکرر شروع کنید.

همچنین می‌توانید از سی دی برای آموزش استفاده کنید یا صدای خود را ضبط کنید و برای طوطی پخش کنید اما مشکلی که ممکن است پیش بیاید این است که طوطی سخنگو با گوش کردن به اینها خسته شود. اگر از این روش برای آموزش طوطی استفاده می‌کنید دقت کنید که جلسات آموزشی بیشتر از ۲۰ دقیقه و بیشتر از دو بار در روز نباشد. در نهایت، تلویزیون و رادیو می‌توانند به طوطی شما یاد بدهند که حرف بزند اگرچه ممکن است طوطی سخنگو کلماتی را که شما دوست دارید همیشه بشنوید را انتخاب نکند.

در مطالب آینده به بررسی دقیق‌تر آموزش صحبت کردن به طوطی‌ها می‌پردازیم.