مرغ مینا گوشواره ای جزء خانواده سارها می باشد با نام علمی Stumidae که در جنوب و جنوب شرقی آسیا دیده می شود و دارای ۱۲ گونه می‌باشد. مرغ مینا گوشواره‌ای استعداد زیادی در تقلید انواع صدا دارد. صداهای مختلف از جمله صدای زنگ تلفن زنگ ساعت٬ صدای سایر پرندگان و حتی سگ، گربه و افراد داخل منزل را با صدای رسای خود تقلید می کند.
مینای گوشواره‌ای بر خلاف طوطی ها که از حرف زدن در برابر غریبه ها کمی خجالت می کشند به راحتی صحبت می کنند و جسور و فعال و شاداب هستند. رنگ پر و بال تمام انواع مینای گوشواره‌ای سیاه متالیک است که در تابش نور به رنگ‌های ارغوانی رنگین کمان، فیروزه‌ای و یا سبز تیره در می‌آید و لکه‌های زردی در پشت و زیر چشم دارند که اندازه آن در گونه های مختلف متفاوت است و رنگ آن از زرد تیره تا زرد روشن متغیر می باشد. یک باند سفید بر روی هر بال دیده می‌شود و پاها هم به رنگ زرد است.
جوجه‌های مرغ مینای گوشواره‌ای معمولاً دارای پرهای کمتری بوده و پوست سر پرنده کشیده و به رنگ زرد روشن است که پس از اولین پر ریزی، رنگ پرها به رنگ تیره درخشان نرم و براق، و پوست سر هم به رنگ زرد براق درخواهند آمد.
نکاتی در مورد خرید و نگهداری مرغ مینای گوشواره ای
- بهترین زمان خرید مینا ۶ تا ۸ هفتگی است. زیرا هر چه مینا جوان تر باشد و زودتر با او سخن گفته شود آموزش پذیریش بیشتر است.
- پرنده سالم سر خود را بالا نگه داشته و سرزنده است.
- چشم‌ها باید درخشنده و تمیز باشند و کدر و پوشیده از قی و متورم نباشند.
- پرها پر پشت، درخشنده، نرم و تمیز باشند.
- انگشتان پا سالم و سر جای خود باشند. فقدان یا وجود اختلالاتی در آن ها تحرک مینا را کم می کند.
- منقار صاف و یکدست باشد و پوسته پوسته یا ترک خورده نباشد.
- بینی باید تمیز بوده و ترشحات مخاطی نداشته باشد.
- پرنده سالم آرام و طبیعی تنفس می‌کند و چنان چه پرهای بالای بینی آلوده و به هم چسبیده باشند و پرنده در هر بار نفس کشیدن اقدام به بلند کردن دم خود نماید و یا شنیدن صدای خس خس در هنگام تنفس و یا افزایش تعداد دفعات تنفس پرنده مشاهده شود، نشان دهنده بیماری تنفسی در پرنده است.
- کلواک پرنده باید تمیز و فاقد پوسته‌های اضافی یا التهاب و رطوبت و ترشحات باشد. مدفوع آبکی بوده و پرهای اطراف مخرج باید خشک و تمیز باشند.
- عضلات سینه باید قوی باشند. ضعف عضلات سینه و جناق نشانه بیماری مزمن است.
- مینا با منقار خود به طور طبیعی پرهای خود را تمیز می‌کند اما اگر پرنده این کار را به طور مستمر و با ناراحتی انجام دهد و پرها ریزش داشته باشند می تواند نشانه بیماری انگلی پوست و یا قارچی باشد.
- در صورت شکستگی بال، پرنده نمی تواند بال خود را به طور طبیعی نگه دارد و بال آویزان می‌شود و اگر پای پرنده شکسته باشد پرنده نمی تواند بر روی یک پا بایستد و حتماً لنگ خواهد زد.
- البته مینا عادت دارد برای رفع خستگی هر از چندی یک پا و یک بال خود را دراز و سپس جمع کرده و ساق پا و بال دیگر را دراز کند که نباید با شکستگی اشتباه شود.
- مینا پرنده‌ای پر تحرک است به همین دلیل به قفسی بزرگ با حداقل ابعاد ۶۰×۹۰ سانتی متر و ارتفاع ۶۰ سانتی متر احتیاج دارد.
- در داخل قفس باید میله‌های چوبی متعدد جهت نشستن پرنده بر روی آن قرار داد. باید قطر میله‌ها متناسب با پنجه‌های پرنده یعنی حدود۲۵/۱ تا ۵/۲ سانتی متر باشد تا دچار عوارض تورم مفاصل نشود.
- مینا حمام کردن را دوست دارد به همین دلیل وسائل لازم برای حمام باید در قفس حیوان فراهم باشد. می توان برای این کار از ظرفی به قطر ۱۰× ۱۵ سانتی متر حاوی آب ولرم استفاده کرد.
- پس از استحمام نباید کف قفس را خیس رها کرد و ظرف مخصوص حمام را نباید برای مدت طولانی در قفس قرار داد زیرا ممکن است آغشته به مدفوع گردد و پرنده از آن بنوشد.
- نگهداری مرغ مینا وقت زیادی می طلبد چرا که قفس این پرنده را باید به طور مرتب تمیز کرد و کف قفس را هر روز و حتی دو بار در روز تعویض نمود.
- برای تمیز کردن قفس از سرکه رقیق و شوینده های معمولی می‌توان استفاده کرد.
- جیره های حاوی مقادیر فراوان آهن به مینا به دلیل مستعد بودن این پرنده به بیماری هموکروماتوز که ناشی از افزایش آهن بدن است خطرناک خواهد بود و باید از میوه جات و سبزیجات حاوی مقادیر اندک آهن در جیره آن ها استفاده نمود. شکلات، کیک و شیرینی هم برای آن ها مضر است.
سن، جنسیت، تخم گذاری و قدرت سخنگویی مرغ مینا گوشواره ای
راه دقیقی از روی مشخصات ظاهری وجود ندارد و زمانی که پر و بال دوره بلوغ را درمی آورند تعیین سن آن ها مشکل می‌شود. برخی معتقدند هر چه بیشتر از سن مینا می‌گذرد دور چشم‌ها زردتر شده و چین و چروک های ریزی پدیدار می‌گردد و نیز از جنب و جوششان کاسته می‌شود.
پرهای پرنده در اواخر عمر میریزد بدون آن که مجدداً جایگزین شود. همچنین از روی مشخصات ظاهری نمی‌توان به نر و ماده بودن پرنده پی برد. قدرت سخنگویی در هر دو جنس مساوی است و گفته می‌شود دهان پرنده نر سیاه تر از پرنده ماده است که این موضوع پشتوانه علمی ندارد.
مینا در هر بار جفتگیری ۲ تا ۳ عدد تخم با رنگ پوسته آبی روشن و گاهی با لکه‌های کوچک خاکستری می‌گذارد. به طور متوسط جوجه‌ها ۱۴ روز بعد از تخم بیرون می‌آیند.
این پرنده به ندرت در قفس صاحب جوجه می‌گردد به طوری که می توان گفت مینا در قفس تخم گذاری نمی کند زیرا برای جفت گیری شرایطی خاص از جمله محل آرام و بی صدا و آب و هوای گرم و کمی مرطوب (نه شرجی) را می‌طلبد.
بیماری هایی که مرغ مینای گوشواره‌ای مستعد درگیر شدن به آن ها است
- بیماری‌های ویروسی مانند آنفلوانزا، نیوکاسل، آبله
- بیماری های باکتریایی شامل کلامیدیوز، نیوکاردیوزیس
- بیماری‌های انگلی چون توکسوپلاسموز و انگل های خارجی (کنه‌ها و جرب ها)
- بیماری قارچی نظیر آسپرژیلوز،هایپرکراتوز و هموکروماتوز باید داد آور شد که این بیماری ها همه در اثر عدم مراقبت صحیح امکان بروز پیدا می‌کنند.
4 دیدگاه
محمد
مرغ مینا گوشواره دار میخوام هستش
رز
من یه دونه دارم
نوید
سلام وقتتون بخیر
جسارتا از کجا میتونم یه مینای گوشواره ای جوان
بخرم؟
رز
من یه دونه دارم