در این مطلب، ما قصد معرفی سه شخصیت جذاب و دوستداشتنی را داریم که با همگی آنها در انیمیشن میمون های فضایی آشنا شدیم. پس با این حساب این بار به سراغ میمون های فضایی رفتیم.
پویانمایی میمون های فضایی
ابتدا بهتر است کمی در مورد خود این پویانمایی صحبت کنیم. قسمت اول میمون های فضایی یا “space chimps” که توسط شرکت ۲۰th century fox ساخته شد، در سال ۲۰۰۸ میلادی عرضه شد. برای ساخت انیمیشن میمون های فضایی، حدود ۳۰ میلیون دلار هزینه صرف شد. استقبال از این انیمیشن نسبتا خوب بود و در حدود ۶۵ میلیون دلار پول از فروش آن به دست آمد. در دنیای سینما، اگر حدود دو برابر هزینه صرف شده برای ساخت فیلم، از فروش آن به دست آید، معمولا قسمتهای بعدی آن هم ساخته میشود. بنابراین قسمت دوم این انیمیشن در سال ۲۰۱۰ عرضه شد.
متاسفانه فروش قسمت دوم میمون های فضایی اصلا در وضعیت مطلوبی نبود و تنها حدود ۴ میلیون دلار از فروش آن به دست آمد. این مسئله موجب شد که ساخت قسمت سوم این انیمیشن متوقف شود ( شرکت سازنده این انیمشین برنامه داشت که چهار قسمت از آن را عرضه کند). جالب است بدانید که شخصیتی به نام Dr.jagu در فیلم وجود دارد که صدای یک فرد ایرانی به نام امید ابطحی روی آن گذاشته شده است.
داستان قسمت اول میمون های فضایی
در قسمت اول میمون های فضایی، داستان از آنجایی شروع میشود که یکی از ماهوارههای بدون سرنشین ناسا وارد یک کرمچاله فضایی(اگر میخواهید تعریف دقیقی از کرمچاله بدانید، بهتر است فیلم interstellar به کارگردانی آقای کریستوفر نولان را حتما ببینید) شده و از مسیر خود منحرف میشود. این ماهواره از طریق کرمچاله وارد یک کهکشان دیگر میشود و در آنجا در سطح یک سیاره شبیه به زمین فرود میآید. ناسا به دلیل هزینه کلانی که برای ساخت ماهواره متحمل شده، سعی میکند تا راهی پیدا کند که بتواند آن را به مسیر خود بازگرداند و در اینجاست که میمونهای باهوش ما وارد قصه میشوند. در این میان اتفاقاتی رخ میدهد که سبب میشود ناسا سه میمون را برای پیشبرد اهداف خود انتخاب کند و به فضا بفرستد. این سه میمون، شخصیتهای اصلی این انیمیشن هستند و بیشتر حوادث پیرامون آن ها رخ میدهد.
شخصیتهای اصلی میمون های فضایی
حال بهتر است کمی به معرفی این سه شخصیت بپردازیم. شخصیت اصلی میمون های فضایی، میمونی است به نام Ham سوم. او نوه Ham اول (نخستین میمونی که به فضا فرستاده شد) است. یک میمون که در سیرک کار میکند و فوق العاده کنجکاو و بازیگوش است. او عاشق شغلش است و برخلاف پدربزرگ خود اصلا علاقهای به فصانوردی ندارد. دوستان او سعی میکنند تا با دادن وعدههای مختلف، او را به انجام ماموریت ناسا علاقهمند کنند و در پایان، او راضی میشود که این کار را انجام دهد. هر چند در حین انجام ماموریت، هیچ علاقهای در انجام کارها از خود نشان نمیدهد و حتی یک بار سعی میکند که از محل تمرین فضانوردی فرار کند.
شخصیت بعدی میمون های فضایی، میمونی است به نام Luna. یک میمون بسیار شجاع و نترس که در تک تک دقایق فیلم، Ham را همراهی میکند. در واقع Ham کمکم به او علاقمند میشود و برای انجام ادامه ماموریت انگیزه میگیرد. در یکی از سکانسهای فیلم، Ham از طرز فکر خود در مورد فضانوردی برای Luna میگوید.
از این که احساس میکند پدربزرگش اصلا فرد مهمی نبوده، اما Luna با دلایل خود طرز فکر او را اصلاح میکند و سعی میکند که انگیزهاش را برای انجام ادامه ماموریت بیشتر کند. کمکم Ham تحت تاثیر حرفهای Luna قرار میگیرد و به آینده ماموریت امیدوارتر میشود. در واقع Luna کمک میکند که Ham و شخصیت بعدی این گروه سه نفره بتوانند همدیگر را تحمل کنند و یک تیم خوب را تشکیل دهند.
و اما نفر سوم این گروه. شخصی قوی هیکل و نسبتا خشن به نام Titan که از طرف انسانها به عنوان فرمانده گروه انتخاب شده و خیلی دل خوشی از Ham و Luna و حتی انسانها ندارد! او در طی سفرشان به فضا بیشتر غر میزند ولی در سکانسهایی از فیلم از زور بازوی خود کمک میگیرد و سفینه فضاییشان را نجات میدهد. او با این که از دو نفر دیگر پر زورتر است اما گاهی اوقات به شدت از Luna حساب میبرد.
میمونها
اما در مورد میمونها چه چیزهایی میدانید؟ بهتر است کمی به معرفی آنها بپردازیم.
میمون یا Monkey، نام راستهای از پستانداران است که دارای حدود ۲۶۰ گونه میباشد. جالب است بدانید که انسانها هم یکی از گونههایی هستند که متعلق به راسته میمون ها میباشند. این جانواران یک ویژگی مشترک و مشخص دارند و آن هم نسبت بالای وزن مغز به وزن کل بدن میباشد. همه آنها از هوش فردی و اجتماعی بالایی برخوردار هستند و به خوبی میتوانند با همنوعان خود ارتباط برقرار کنند.
این جانوران معمولا پاهایی ناخن دار و دستهایی پنج انگشتی دارند که برای گرفتن اشیا سازگاری پیدا کرده اند. بدن اکثر آنها (به جز ناحیههای کوچکی) کاملا از موهای تیره پوشیده شده است و اکثر آنها معمولا روی درختان زندگی میکنند ( البته برخی از آنها مثل بابونها معمولا روی زمین زندگی میکنند).
جالب است بدانید که نخستیها در ابتدا فقط حشره خوار بودهاند اما به مرور زمان سبب کاهش جمعیت حشرات و کمیاب شدن آنها شدند. بنابراین رژیمهای غذایی جایگزین مثل گیاهخواری و در برخی موارد گوشتخواری در آنها ایجاد شد.
طول و وزن بدن میمونها بسیار متنوع است. به عنوان مثال بوزینه کوچک آمریکایی، دارای بدنی به طول ۱۱ سانتیمتر و وزنی در حدود صد گرم میباشد در حالی که برخی بیش از دو متر طول و در حدود ۱۵۰ کیلوگرم وزن دارند.
جالب است بدانید که میمونهایی را که در قاره آمریکا تکامل پیدا کردهاند، میمونهای دنیای نو و میمونهای دیگر مناطق جهان را میمونهای دنیای کهن مینامند.میمونهای دنیای نو معمولا دارای دمی بلند هستند که در حفظ تعادل کمک شایانی به آنها میکند ولی میمونهای دنیای کهن معمولا دم کوتاهی دارند یا اصلا دم در آنها مشاهده نمیشود و از هوش بیشتری برخوردار هستند.
طول عمر میمونها هم همانند جثه آنها بسیار متنوع است. کوچکترین میمون دنیا یعنی همان بوزینه کوچک آمریکایی، حداکثر ۱۲ سال عمر میکند در حالی که برخی از آنها ممکن است تا هشتاد سال عمر کنند.
این جانوران به دلیل ساختار خاص آناتومیک خود معمولا به خوبی میتوانند از شاخهای به شاخه دیگر بپرند و تعادل خود را حفظ کنند. در برخی موارد پرشهایی چندین متری از این جانوران گزارش شده است.
در هنگام پرش، شکل خاص دستها و پاهای به آنها کمک میکند که بتوانند به خوبی به شاخه مقصد متصل شوند و از آن جدا نشوند. از طرف دیگر برخی از بابونها با سرعت نسبتا زیادی میتوانند بدوند. بعضی از آنها با سرعت بالای خود به دنبال پرندگان میافتند و با یک جهش بلند، آنها در هوا میگیرند و از آنها تغذیه میکنند.
میمونها اغلب در روز فعالیت میکنند (روز کار هستند) و ساختارهای اجتماعی پیچیده ای در گلههای آنها مشاهده میشود. گله برخی از آنها (مثل دراز دستها) تنها از دو عضو تشکیل میشود و برخی دیگر از آنها (مثل بوزینه زشت درنده خوی آفریقایی) گلههایی با حدود چند صد عضو دارند. نرها معمولا نسبت به هم بسیار پرخاشگر هستند و نزاعهای فیزیکی و صوتی به فراوانی میان آنها مشاهده میشود. این نزاعها معمولا بر سر تعیین قلمرو یا مالکیت مادهها رخ میدهد.
هنگامی که یک نر و ماده در حال جفت گیری هستند، به شدت نسبت به اطراف خود حساس هستند و با کوچکترین تحریکی از سوی یک میمون دیگر، نزاعهای شدیدی پیش میآید. طول دوران حاملگی در میمونها بسیار متنوع است و نمیتوان عدد خاصی به آن نسبت داد. نوزادها از شیر مادر خود تغذیه میکنند و مادرها از بچههای خود به شدت در مقابل نرها و مادههای دیگر محافظت میکنند ( بارها مشاهده شده که مادهها، بچههای خود را روی کول خود سوار میکنند).
بعد از چند ماه، بچه میمونها کمکم مستقل میشوند و بهتنهایی به دنبال یافتن غذا میروند. بچهها هنگامی که به تازگی از مادر خود جدا شدهاند، به شدت آسیبپذیر هستند و بیشترین احتمال مرگ و میر برای آنها در همین دوره سنی وجود دارد.
میمونها دارای حس بویای ضعیفی هستند و این حس در آنها تحلیل رفته است. در عوض حس بینایی فوق العاده ای دارند و رنگها را به راحتی از هم تشخیص میدهند.
همچنین آنها برخلاف بسیاری از پستانداران که با سیبیل یا سر خود اطراف را لمس میکنند، با استفاده از ۲۰ انگشت حساس خود، به ملامسه محیط اطراف میپردازند و از این راه اطلاعات زیادی از محیط اطراف خود به دست میآورند.تعداد گیرندههای عصبی در نوک انگشتان آنها به نسبت دیگر جاهای بدنشان بسیار بیشتر است.
استفادههای انسان از میمونها
یکی از مواردی که میمونها را از دیگر حیوانات متمایز میکند، استفادههایی است که انسانها از آنها میکنند. در واقع انسانها تا حد زیادی پیشرفت خود در عرصه علم و فناوری را مدیون این جانوران هستند. زیرا از آنها در آزمایشهای مختلف به عنوان حیوانهای آزمایشگاهی استفاده میکنند. در واقع شباهتهای ژنتیکی و ساختاری و حتی بیماری های مشترک آنها با انسان سبب شده که استفاده از آنها به یک امر متداول تبدیل شود.
نکته مرتبط با انیمیشن میمون های فضایی هم این است که دانشمندان حوزه هوا و فضا هم مانند دیگر دانشمندان از میمونها به عنوان نمونههای جایگزین انسان برای تست سفینهها و سنجیدن شرایط مناطق خاصی از فضا و اثر آنها بر بدن انسان استفاده میکنند. بد نیست بدانید که تنها ایران و چهار کشور دیگر در دنیا تاکنون موفق شدهاند که میمون به فضا بفرستند.
نخستین میمونی که ایران با موفقیت به فضا فرستاد، پیشگام نام داشت که یک میمون ماده سه کیلوگرمی از جنس رزوس بود. پیشگام را با استفاده از کاوشگر فضایی پیشگام به فضا فرستادند.
اما این پایان تحقیقات فضایی ایران نبود. یک سال بعد (در سال ۹۲) ایران کاوشگر بعدی خود با نام فرگام را به فضا پرتاب کرد. میمونی به نام فرگام هم به همراه این کاوشگر به فضا فرستاده شد و پس از یازده دقیقه در سلامتی کامل به زمین بازگشت. امیدواریم که دانشمندان صعنت هوا و فضای ایران بتوانند همچون گذشته به موفقیتهای بزرگ بعدی هم دست پیدا کنند.
متاسفانه همانند بسیاری از حیوانات دیگر، روند تخریب جنگلها توسط انسان و ساخت و سازهای بی رویه و در مواردی استفادههای بیش از حد از این جانوران سبب شده که برخی از گونههای این موجودات هم در معرض خطر انقراض قرار بگیرند. به امید آن که تنوع زیستی کره زمین همواره حفظ شود.
مطالب بعدی ما را هم مانند همیشه دنبال کنید.
یک دیدگاه
...
ممنون از اطلاعات دقیقتون