ممکن است محمدعلی مشتهای قوی زیادی را پرتاب کرده باشد اما در طبیعت حیواناتی هستند که میتوانند به او غلبه کنند.
تعداد محدودی از چیزها همانند زد و خورد باعث رشد و ازدیاد آدرنالین میشوند، حتی اگر شما فقط تماشاگر آن باشید درحالیکه پاپکورن میخورید. اما اگر شما جنگندگان واقعی نهایی را میخواهید باید به طبیعت نگاه کنید جایی که قهرمانان برای چیزی فراتر از پیروزی با هم میجنگند و آن بقا است.
آنهایی که ضربات محکمتری را وارد میکنند، احتمال بیشتری دارد تا شما را شگفت زده کنند و نه فقط به خاطر سرعت و تواناییشان.
دارندگان سریعترین مشت ممکنه که در علم شناخته شدهاند، سخت پوستان دریایی به نام میگوهای آخوندکی میباشند. آنها بالهای جلوی ویژهای استفاده میکنند تا با قدرت شوکه کنندهای به طعمه حمله کنند. نیرو آنقدر زیاد است که دهان پایان در میان آب گسیخته میشوند، انفجار های کوچکی که گرما، نور و صدا تولید می کنند نیز ایجاد میکنند.
بعضی گونهها دارای ضمایم ویژه ی سازگار شدهای مانند نیزه برای سوراخ کردن دارند درحالیکه بقیه با چماق ضربه میزنند. در اسارت آنها با یک ضربه توانسته اند شیشه آکواریوم را بشکنند.
بسیاری از سوسکها با زدن شاخکهای خود به یکدیگر میجنگند
آزمایشگاه شیلا پاتک در دانشگاه دوک در کارولینای شمالی در مطالعه جابجایی سریع حیوانات تخصص دارد. تیم پاتک کشف کرده است که میگوی طاووسی میتواند نیرویی نزدیک به ۲۵۰۰ برابر وزن بدنش را در کمتر از ۸۰۰ میکرو ثانیه ایجاد کند.
پاتک میگوید فنرها، اهرمها و چفتها کلید های این قابلیت شگفت انگیز هستند. در هر ضمیمه میگوی آخوندکی یک سیستم اتصال چهار تایی که نیرو را مدیریت میکند وجود دارد. یک اتصال به دیگری نیرو وارد میکند، با تولید انرژی قبل از اینکه از چنگال یا بخشی از چماق رها شود.
پاتک میگوید: بسیار شبیه کماندار، میگوی آخوندکی انرژی کشسانی را در ابتدای حمله جمع میکند و آن را با اهرمی رها میکند. میگو ها همچنین در ستیزهای محلی درگیر میشوند. پاتک و همکارانش توضیح میدهند که این مواجه شدنها بیشتر مشاجره است تا مرگبار باشد. میگوهایی که با هم رقابت میکنند ابتدا اندازه یکدیگر را بدست میآورند و فقط به عنوان آخرین چیز به ضربه متوسل میشوند. در اوقات معدودی که آنها فیزیکی میجنگند، میگوها ابتدا دم زره پوش شده یا تلسون خود (آخرین بند بدن سخت پوستان) را قوس میدهند تا از شکم خود محافظت کنند. برنده میگویی است که مثل راکی میتواند بیشترین ضربه را تحمل کند. پاتک همچنین درباره حشراتی که مورچه دام-فک یا مورچه پاندا خوانده میشوند مطالعه کرده است. این حشرات به دلیل بخشهای دهانشان که به طرز بسیار عجیبی خیلی سریع بسته می شوند می توانند طعمه را گاز بگیرند.
خرگوشهای صحرایی در بهار که فصل تولید مثل آغاز میشود به صورت دوئل میجنگند
آنها همچنین برای ایجاد جر و بحث دعوا میکنند. با شاخک خود به مشت زنی با یکدیگر میپردازند تا سلسله مراتب داخل آشیانه را مشخص کنند.
بسیاری از حشرات با زدن شاخک های خود به یکدیگر میجنگند: این کار در رابطه با مورچهها، زنبورها (بی عسل) و زنبورهای عسل مورد مطالعه قرار گرفته است. لمس کردن شاخک همیشه به معنای برخورد فیزیکی نیست: برای مثال زنبورهای عسل در زمان رد و بدل کردن غذا شاخک خود را به صورت مداوم لمس می کنند. اما برای اینکه به دیگران بفهماند که رییس چه کسی است بهترین راه مشت زنی است. در مطالعه ای در سال ۲۰۱۶ محققان از دوربین های سرعت بالا برای ضبط مشت زنی چهار گونه از مورچه های دام-فکی با استفاده از شاخکشان استفاده کردند. مورچه محلی فلوریدا حریف خود را در هر ثانیه ۴۱٫۵ بار مورد اصابت قرار میدهد. تیم، مورچه دهان-فک را سریعترین مشت زنی که تا به حال ثبت شده است نامید. در میان پستانداران احتمالا معروف ترین مشت زن، خرگوش های صحرایی قهوهای هستند.
خرگوشها اغلب در ماه مارچ به دلیل اغاز فصل جفتگیری از خود رفتارهای پرخاشگرایانه نشان میدهند. اصطلاح معروف «عصبانیت در حد یک خرگوش مارچ» هم از همین مساله نشات میگیرد. در گذشته دانشمندان بر این باور بودند که تنها جنس نر برای به دست اوردن جنس ماده با رقیبان خود میجنگد و با کشیدن ناخن بر بدن رقیب خود با اون مبارزه میکردند. با این حال پژوهشهای جدید نشان میدهد که رفتارهای پرخاشگرایانهای مانند مشت زدن ابتدا از جنس ماده این خرگوشها آغاز میشود. این خرگوشهای ماده هنوز آمادگی همسریابی را نداشته و با این که جنس مرد را از خود دور میکند. خرگوشهای ماده تنها زمان کمی را برای بارور شدن دارند، در نتیجه خرگوشهای نر باید بر انتخاب خود اصرار کنند.
کانگوروها همچنین در دفاع شخصی خود لگد هم میزنند. همانطور که بسیاری از سگهای وحشی استرالیا میتوانند اقرار کنند!
در استرالیا در نبرد جنسی کانگوروهای نر عضله بازوی برآمده علامت برتری است. یک کانگوروی اسطورهای و عضلانی به اسم راجر که ساکن ساحل کانگوروها “kangaroo sanctuary” در الیس اسپرینگز است در اینترنت و یوتیوب به شدت معروف شده. به خاطر اینکه به راحتی میتواند فلزات را خم کند و با یک لگد به سطل آن را کاملا مچاله کند. با توجه به یک تحقیق در سال ۲۰۱۳، عضلات بیش از حد توسعه یافته اندام حرکتی جلویی در جنس نر حاصل انتخاب جنسی است. کانگوروهای نر در جدال برای جفت گیری به هم سیلی میزنند و همدیگر را چنگ ندازند. قطعا عضلات بزرگتر به آنها کمک خواهد کرد. اما جایی که کانگوروها حقیقتا برتری دارند کیک بوکسینگ است.وقتی که حریف در حالت ثابت قرار گرفته (solid headlock) یک کانگوروی برتر میتواند پیام را به خانه ببرد. در حالی که تعادل خود را بر روی دم حفظ کرده و محکم با پاهای قدرتمندش به زمین میکوبد. گاهایی که دارای پنجههای بسیار تیزی هستند.
کانگوروها همچنین در دفاع شخصی خود لگد هم میزنند. همانطور که بسیاری از سگهای وحشی استرالیا میتوانند اقرار کنند! البته وقتی صحبت از لگد میشود باید گفت که لگد با سم میتواند تاثیر بزرگتری داشته باشد.
هرکسی که با اسبها مدتی را گذرانده باشد میداند که آنها میتوانند یک ضربه ی بسیار بد بزنند. علی الخصوص اگر اصطلاحا جفتک بیاندازند (که با هر دوپای عقب ضربه بزنند).
شایعهای هست مبنی بر اینکه ضربههای گورخر از اسب هم وحشتناکتر است. اما مدارکی که برای اثبات این موضوع به کار میرود کاملا روایت است. در واقع گورخرها مشهورند به این که از اسبها سختتر رام میشوند. شاید همین دلیل این ایده باشد که ضربههای آنها وحشیانه تر است و این موضوع شایع شده است.
مرغ منشی شاید خیلی مضحک به نظر برسد ولی از مارهای سمی تغذیه میکند!
تیم کارو از دانشگاه کالیفرنیا دیویس بخش بزرگی از زندگی خود را اختصاص داده به مطالعه گورخرها. او کارهای شگفت انگیزی کرده است. مثلا لباس گورخرها را پوشیده تا بتواند از نزدیک آنهارا مطالعه کند. او در کتاب خود “zebra stripes” توضیح داده که چطور گورخرهای دشتی با دشمنانشان کنار میآیند. فیلمهای ویدیویی نشان میدهد که گورخر به سینه شیر ضربه میزند. ولی یافته علمی مبنی بر کشنده بودن این ضربهها وجود ندارد.
شترمرغها و زرافهها بقیه هیولاهایی که میتوانند بسیار دردسر ساز باشند.دیده شده که هر دوی آنها میتوانند شکارچیان بزرگ را بزنند و دور کنند. مستند سیاره زمین
۲ “planet earth” به ما لحظاتی را نشان داد که یک زرافه با یک ضربه درست و حساب شده به جای مناسب از یک شیر پیشی گرفت. وقتی که میفهمید آروارههای وحشی شیر میتواند به پاشنه آنها به شدت آسیب زده و میتوانند آنهارا گاز بگیرند و از پا بیاندازند کمی عجیب خواهد بود که این حیوانات چطور میتوانند این چنین مجازاتهای جدی را سبب بشوند.
البته که این ضربههای دفاعی برای کشتن نیست و بیشتر برای دفاع کردن و دور کردن دشمن است. وقتی احتمال این وجود دارد که تیغ یا آرواره کشنده باشند این ضربهها بیشتر برای گیج کردن دشمن است. تا به شکار فرصت دهد که با پاهای بلندش به تندی فرار کند.
برای ضربات کشنده و مهلک لازم است به شکارکنندگان نگاه کنیم. به خصوص آنهایی که رژیم غذایی سختی دارند.
در چمنزارهای نزدیک صحرای آفریقا یک شکارچی هست که محققان او را «عقاب نینجا عصادار» نامیدند! مرغ منشی شاید خیلی مضحک به نظر برسد ولی از مارهای سمی تغذیه میکند. در واقع آنهارا با یک تک ضربه ی مهلک به سرشان میکشد!
گورخرها مشهورند به این که از اسبها سختتر رام میشوند. در یک تحقیق در سال ۲۰۱۶ ، محققان میزان توانایی یک مرغ منشی نر را در ضربه زدن اندازه گیری کردند. اسم این مرغ (به دلایلی که فعلا معلوم نیست) مادلین است. آنها فهمیدند که مادلین میتواند دریک دهم زمان پلک زدن انسان بدن خود را پنج یا شش بار پرتاب کند.
این شیوه شکار مشابه همچنین توسط موجوداتی به نام دهشت پرندگان (و چه اسم هوشمندانهای) نیز به کار میرفته است. آنها پرندگانی بودند که قادر به پرواز نبودند و در دوره پیش از تاریخ در آمریکای جنوبی میزیستند. بر اساس تحلیل تکه استخوانهای باقی مانده، اعضای جنس mesembriornis پاهایی به شذت قوی داشتند. این پژوهشگران را وادار کرد که این فرضیه را در مورد آنها بپذیرند. «آنها احتمالا ضربه های به شدت محکمی به شکار میزدند تا استخوان شکار خرد شود تا بتوانند از مغز استخوان مغذی آنها استفاده کنند».
احتمالا ما همه باید شناور ماندن در هوا مثل یک پروانه یا نیش زدن مثل یک زنبور را فراموش کنیم و به جای آنها بر روی سوراخ کردن همچون یک میگو و ضربه زدن مثل یک پرنده تمرکز کنیم!
نویسندگان: شروین صدفیان و آروین باشیزاده