بیشتر سگ‌ها، حس ترس را تجربه می‌کنند و در اغلب موارد نمی‌توان به طور دقیق مشخص کرد که چه چیزی باعث ترسشان شده است. خوشبختانه با توجه دقیق به رفتارها و زبان بدنشان می‌توانیم به راحتی ترس را در آنها تشخیص بدهیم. همچنین شما می‌توانید به سگتان کمک کنید که بر ترسش غلبه کند، از محرک‌های ترس دوری کند یا راه‌های کنار آمدن با ترسش را به او آموزش دهید.
به تغییرات نامحسوس در زبان بدن سگ توجه کنید
۱. به قسمت‌های سفید چشم سگ توجه کنید
سگی که دچار حالت اضطراب یا ترس شده است، ممکن است چشم‌هایش را بیشتر از حالت نرمال باز کرده باشد و آن ها گردتر از همیشه به نظر می‌رسند. سگی که در وضعیت ارامش قرار دارد معمولا چشمانش حالت نیمه باز دارند که به آن شکل مغز بادام را می‌دهد و ناحیه سفیدی در کناره‌های چشمان او مشخص نیست. اگر نواحی سفید زیادی رو در اطراف چشم سگتان مشاهده می‌کنید ، ممکن است او مضطرب یا ترسیده باشد.
• زمانی که مردمک‌های گشاد‌تر از حالت طبیعی را داشته باشیم هم می‌توانند به عنوان نشانه ای از ترس یا هیجان تلقی شوند. مردمک‌های بزرگ تقریبا تمام سطح بیرونی چشم را می‌پوشانند و در این شرایط به سختی می‌توان رنگ چشمانشان را تشخیص داد. همچنین چشم‌ها حالت سرد و بی روح پیدا می‌کنند.
• اگر متوجه گشادی مردمک در سگتان شدید از نگاه مستقیم و خیره به او بپرهیزید، زیرا ممکن است او نگاه شما رو به عنوان یک پرخاش و حمله تلقی کند. در عوض از گوشه چشم یا با دید جنبی خود او را زیر نظر بگیرید.
۲. میزان تمایلش برای برقراری ارتباط چشمی با انسان‌ها را بررسی کنید
سگ‌هایی که دچار حالت ترس یا اضطراب هستند، معمولا ازایجاد ارتباط چشمی با انسان‌ها خودداری می‌کنند. این رفتار معمولا همراه واکنش‌های دیگری از جمله فرار ازعامل ترس یا جمع کردن خود در گوشهای رخ می‌دهد. اگر سگی از ارتباط چشمی با شما خودداری می‌کند ، این احتمال را در نظر داشته باشید که او از شما ترسیده است.
• از نزدیک شدن به سگی که به نظر، از شما ترسیده است خودداری کنید.
۳. به حالت قرارگیری دهانش توجه کنید
یک سگ در حالت آرامش معمولا دهانی نیمه باز دارد و در حال نفس نفس زدن است. ممکن است گوشه‌های دهان اندکی به سمت بالا جمع شوند. اگر سگی ترسیده باشد، دهانش را بسته و لب‌هایش را به داخل کشیده است.
• خمیازه کشیدن و لیسیدن اطراف دهان به طور ممتد غالبا همراه با علائم بالا ظاهر می‌شوند که نشانه استرس و ترس هستند.
• نشان دادن دندان‌ها همراه با غرش و صدای زیاد هم نشانه حملاتی ناشی از ترسیدن سگ است. گرچه بین حالت لبخند زدن و نشان دادن دندان‌ها به حالت عصبی تفاوت‌های بارزی وجود دارد، اما چنانچه سگتان دندان‌هایش را نشان می‌دهد به دنبال علائم دیگری برای اثبات لبخند یا واکنش دفاعی بودن آن بگردید.
۴. به نفس کشیدن بریده بریده و تند سگتان توجه کنید
همانطور که نفس کشیدن پیوسته و منظم سگ نشانه آرامش اوست، نفس زدن‌های بریده بریده و کوتاه و سریع نشانه واکنش دفاعی او به تغییرات ترس اور محیطی است. هنگامی که سگ دهانش را می‌بندد ۱ تا ۲ بار صدایی ناله مانند از خودش تولید می‌کند و دوباره شروع به نفس نفس زدن می‌کند.
۵. متوجه تغییر حالت گوش های سگتان باشید
اگر در حالت نرمال ، سگتان گوش‌هایش را به طور مستقیم و به سمت بالا نگه می‌دارد، خم کردن آنها به سمت عقب یا پایین میتواند از نشانه‌های ترس در او باشد. تشخیص این حالت در سگ‌هایی که گوش‌هایشان شکل آویزان دارند کمی سخت‌تر است، اما تغییر جهت گوشهای آنها نیز میتواند نشانه ترسشان باشد. به انتهای گوش این نوع از سگ‌ها دقت کنید و متوجه حرکت آنها به سمت عقب یا جلو بشوید.
به تغییرات کلی حالت بدنشان دقت کنید
۱. به خم کردن دم و تکان دادن ان به مقدار کم و غیر منعطف توجه کنید
سگ‌ها در حالت نرمال دم خودشان را در امتداد ستون مهره یا کمی بالا‌تر یا پایین تر از آن نگه می‌دارند و گاها آن را به طور پیوسته و با سرعتی کم تکان می‌دهند اما سگی که دچار حالت ترس یا اضطراب است دم خودش را بین ۲ پایش خم کرده و نگه می‌دارد.
• اگر سگی دمش را به سمت داخل ، بین ۲ پا و به سمت شکمش خم کرده و سفت آن را نگه داشته بود و اندکی و به سختی آن را تکان میداد، او ترسیده است.
۲. تغییرات حالت مو مانند موهای سیخ شده یا ریزش مفرط آنها را در نظر بگیرید
همانطور که انسان‌ها در حالت ترس یا هیجانات، دچار تغییری می‌شوند که اصطلاحا به آن «سیخ شدن مو» می‌گویند، سگی که دچار حالت ترس شده است هم ممکن است تغییراتی در نواحی مختلف پوستش رخ دهد که منجر به سیخ شدن مو در ناحیه شانه‌ها و کتف، پایین ستون مهره‌ها یا نزدیک دم او شود. به این نواحی در بدن سگ هکلز (hackles) گفته می‌شود و این تغییرات همیشه به معنی ترس و اضطراب آنی نیست اما در اغلب موارد نشانه هیجانات و ترس است.
• اگر سگی برای مدت زمان طولانی ترس یا اضطراب را تجربه کند، ریزش موی فراوانی خواهد داشت. چنین حالتی به این منزله است که در محیط روزانه‌ای که در آن زندگی می‌کند عامل محرک ترسی برای وی وجود دارد.
۳. به تغییرات عمده در حالات بدن مانند سفتی ، لرزش یا بی حال بودن سگتان توجه کنید
یک سگ سرحال و بازیگوش، جنب و جوش فراوانی در غالب حرکات بدنی رها و آزاد دارد. سگی که دچار حالت خشکی در بدنش شده به ارامی حرکت می‌کند، از تمامی اشیا و افراد دوری می‌کند و تمایلی به حضور در اتفاقات روزانه را ندارد. چنین سگی دارای حالاتی مانند لرزش، چمباتمه زدن بر روی زمین نیز می‌باشد.
• اگر سگتان بر روی زمین چمباتمه زده، از برقراری تماس چشمی خودداری می‌کند، بدنش را می‌خراشد یا صدای خرخر از خود تولید می‌کند به این معناست که او دیگر تمایلی برای برقراری ارتباطات اجتماعی ندارد.
۴. به رفتار هایی مثل تلاش سراسیمه برای فرار از محیط یا ثابت ماندن در جای خود برای طولانی مدت دقت کنید
سگی که به شدت ترسیده باشد، ممکن است در سر جای خود برای زمانی طولانی ثابت بماند تا عامل ترس او، محیط را ترک کند یا ممکن است سراسیمه به اطراف بدود تا بتواند از محیطی که عامل ترس هم در آنجا قرار دارد، فرار کند. سگی که به چنین مرحله‌ای از ترس رسیده است و این ترس برایش ادامه دار شود ممکن است بی اراده شروع به دفع ادرار یا مدفوع کند.
• ممکن است سگ شما برای خودش مکان امنی را داشته باشد که در مواقع ترس به آن گوشه پناه می‌برد، مانند زیرزمین که هنگام رعد وبرق به آنجا می‌رود.
۵. به غذا نخوردن او توجه کنید
اگر سگتان به طور ناگهانی غذا خوردن را کنار گذاشت در حالی که تا دقایقی قبل از خودش علائم گرسنگی را بروز میداد به این معناست که عاملی موجب ترس او شده است. سعی کنید عامل ترس و اضطراب او را پیدا کنید و برای غلبه بر ترسش به او کمک کنید. این کار میتواند با آرامی صحبت کردن با اون یا دادن جایزه به او اتفاق بیافتد.
تلاش برای کمک کردن به سگ ترسیده
۱. این که دقیقا هر بار چه چیزی موجب ترس او می شود را به دقت تحت نظر بگیرید
صداهای بلند مشخصی مانند صداهای آتش بازی، عوامل رایج ترس در اکثر سگ ها هستند. بعضی از سگ‌ها ممکن است عوامل خاص دیگری را برای ترس داشته باشند که از نظر بقیه سگ‌های و حتی انسان‌ها ترسناک نیستند برای مثال ادمی که کلاهی بر سر دارد ممکن است نوعی محرک ترس برای بعضی از سگ ها تلقی شود.
• تلاش کنید هربار که سگتان دچار حالت ترس و اضطراب می‌شود محیط اطرافش را به خوبی بررسی کنید تا متوجه محرک‌های ترس یا اضطراب او بشوید. برای مثال ممکن است هر بار که با سگتان به پیاده روی می‌روید، در کنار مکان مشخص یا خانه‌ای معلوم علائم ترس را از خود بروز دهد که نشان می‌دهد مساله ترسناکی در این ناحیه برای او وجود دارد.
• بر روی کاغذ لیست عواملی را که باعث بروز ترس در سگتان می‌شود را یادداشت کنید. ممکن است الگوی مشخصی بین این عوامل بیابید که به شما کمک خواهد کرد که کمتر او را به سمت عوامل اضطراب آور سوق دهید و بتوانید راحت تر برای غلبه بر ترسش به او کمک کنید.
۲. احتمال وجود بیماری های جسمی را در نظر بگیرید
بسیاری از سگ‌ها حس ترس را زمانی تجربه می‌کنند که دچار بیماری یا جراحت شده‌اند زیرا متوجه نمی‌شوند که علت دردی که دارند چیست در نتیجه حس ترس به سراغشان می‌آید. با دامپزشک خود مشورت کنید و سگتان را برای معاینه ببرید، بالاخص در مواقعی که نمی‌توانید الگوی مشخصی بین محرک‌های ترس او بیابید.
• اگر سگتان ناگهان نسبت به تمام عومل محیطی خود ترس نشان می‌دهد، در حالی که این موارد از اتفاقات روزانه بوده‌اند و در گذشته نسبت به آنها ترسی نداشته است، حتما او را برای معاینه پیش دامپزشک ببرید، زیرا در چنین موردی احتمال وجود جراحت یا بیماری برای او بسیار بالاست.
۳. در صورت امکان اجازه بدهید که سگتان از محرک های ترس دوری کند
هنگامی که ترس‌های سگتان را مشاهده کردید و علل ان را متوجه شدید، آنها را بر رو یک کاغذ یادداشت کنید و تا حد امکان خودتان را با آنها تطبیق دهید. برای مثال اگر سگتان از انسان‌هایی که کلاه بر سر دارند می‌ترسد، از مهمان‌هایی که به منزلتان می‌آیند درخواست کنید که قبل از ورود به خانه کلاه را از سرشان بردارند.
• اگر با سگتان در حال قدم زدن در خیابان هستید و می‌بینید شخصی که کلاه بر سر دارد به سمت شما می‌آید به سمت دیگر خیابان بروید و از برخورد با اون خودداری کنید.
• امکان این که سگتان را از تمام محرک‌های محیطی ترس دور کنید غیر ممکن است، اما با به حداقل رساندن ارتباط سگتان با این محرک‌ها، باعث جلب اعتماد او به خودتان می‌شوید و در نتیجه می‌توانید به او کمک بیشتری در جهت غلبه بر ترس‌هایش بکنید.
۴. سگتان را به تدریج با محیط های جدید آشنا کنید
اگر سگتان هنوز سن خیلی کمی دارد یا قبل از حضور در کنار شما در محیط های محدود رشد کرده است، به تجربیات بیشتری جهت ارتباط با محیط‌های جدید نیازمند است. پیرو یک برنامه منظم برای قدم زدن با سگتان باشید و به تدریج او را به محیط‌های جدیدتر هم ببرید و از ارتباطات اجتماعی او حمایت کنید. هر بار که او توانست با سگ های دیگر یا انسان‌های جدید ارتباط موفقی برقرار کند به او پاداشی بدهید.
• تنها زمانی از انجام این کار خودداری کنید که می‌دانید در محیط های جدید و ارتباط با انسان‌های جدید و سگ‌های دیگر عوامل محرک او وجود دارد بالاخص وقتی که در محیط‌های جدید در ارتباط با سایرین رفتارهای پرخاشگرانه از خودش نشان می‌دهد.
۵. حرکات جدید را به سگتان اموزش بدهید تا بتواند با ترس‌هایش کنار بیاید
وقتی سگتان یک عامل محرک ترس را می‌بیند به او آموزش بدهید که به شما نگاه کند یا بشیند. همواره هنگام قدم زدن مقداری خوراکی همراه داشته باشید که بتوانید بابت آموزش و رفتار درست به او جایزه‌ای بدهید.
• برای مثال، اگر می‌بینید که دوچرخه‌ای به سمت شما می‌آید و می‌دانید که سگتان از دوچرخه می‌ترسد، سریعا جلوی او بایستید و به او بگویید که شما را نگاه کند و بنشیند، اگر این کار را درست و به ترتیب انجام داد، سریعا به او جایزه‌ای بدهید.
۶. اگر سگتان در هنگام ترس پرخاشگری می‌کند
او را به دست یک مربی بسپارید. اگر سگتان در هنگام ترس رفتارهای پرخاشگرانه‌ای مانند غریدن و دنبال کردن انجام می‌دهد، با یک مربی تماس بگیرید تا شما را در این مسائل راهنمایی کند. همچنین این راه حل مناسبی برای شرایطی است که سگ شما از چیزهای بسیار زیادی می‌ترسد و انجام کارهای روزانه و بیرون بردن او از خانه برایتان غیرممکن شده است.
۷. از افراط و تفریط در رفتار با سگتان در هنگام ترس خودداری کنید
اگر در هنگام ترسیدن سگ، ناگهان با او بسیار مهربان شوید، ممکن است باعث تقویت رفتارهای او در مواقع ترس شود. از طرف دیگر، تنبیه کردن او به خاطر ترسیدن به هیچ وجه رفتار صحیحی نمی‌باشد. هیچ گاه سگی را که ترسیده است کتک نزنید یا بر سرش داد نکشید، زیرا این کار باعث می‌شود سگتان بیشتر بترسد و حتی شما نیز به عوامل ترس او اضافه شوید.
• در این شرایط سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به سرعت سگتان را از محیط ترسش خارج کنید یا اگر در تلاش هستید که او را برای غلبه بر ترس هایش کمک کنید، در صورتی که دستوراتتان را در هنگام ترس انجام داد، سریعا به او جایزه‌ای بدهید.
5 دیدگاه
Unknown
سگ من از تتراسایکلین میترسه کلا بوشم بیاد فرار میکنه چیکار کنم آخه زخم بدنش عفونت کرده
زهرا
یه شیتزو کراس سه ماهه دارم جدیدا تو خونه نمیدونم چشه نگا در دیوار پنجره یا هر چی میکنه میترسه و عقب عقب میره از رفتارش متوجه ام که شبا از یه چیزی تو خونه میترسه ولی نمیفهمم از چی
ارواح شریفه
از من میترسه یا از جدم خرزو خان
دریا
سلام و خسته نباشید
یه سگ تریر دارم از بچگی خودم بزرگش کردم والان دوسال ونیم هستش.از زمانی که به منزل جدید رفتیم یعنی هشت ماه هست بیشتر شبها به دیوارها نگاهرمیکنه و میلرزه بعد فرار میکنه داخل حمام میخوابه .فقط به سقف و دیوارها نگاه میکنه مثل اینکه چیزی میبینه نمیدونم چکار کنم لطفا راهنماییم کنین
مانیا جلیل زاده
سلام سگ من دو روز که همینجوری بعد دستشویی کردن بیرون میترسید می خاهد فرار کنید دم خود رو تو دوتا پاش میبره همش میخواد بره وقتی برمیگیریدم خونه هم ترس از بین نمیره تا چند ساعت بگذره بخوابه تا به حالت اول برگرده
نمیدونم واقعا چیکار کنم هر دام پزشکی که خاستم برم تعطیل بود🥲
راستی نژادش اشپیز المانی هست