ژرمن شپرد یکی از محبوب ترین نژادهای سگ در دنیاست. آنها سگهای باهوشی هستند که فداکاری و شجاعتشان بیهمتاست و به طرز شگفت انگیزی قادر به انجام هر کاری هستند. کارهایی که برای انجام آن آموزش دیدهاند عبارت است از: کمک به معلولین، پلیس و خدمات نظامی، نگهبانی گله، جستجو و نجات، کشف مواد مخدر و… همچنین یک همراه خوب و وفادار در کنار خانواده است.
نام | ژرمن شپرد |
زادگاه | آلمان |
وزن | ۲۲ تا ۴۰ کیلوگرم |
طول عمر | ۹ تا ۱۳ سال |
قد | ۵۵ تا ۶۵ سانتیمتر |
قیمت | ۳ تا ۱۲ میلیون تومان |
معرفی نژاد ژرمن شپرد
نژاد ژرمن شپرد در انگلیس و مناطقی از اروپا با نام آلساتیان شناخته میشود. جزء محبوبترین نژاد سگ در ایالات متحده است و احتمالاً یکی از شناخته شدهترین نژادهای جهان است. آنها بخشی از شهرت خود را مدیون یک توله سگ کوچک هستند که درطول جنگ جهانی اول توسط کارول لی دونکان از فرانسه به آمریکا برده شد. در پایان جنگ، دونکان توله سگ را به زادگاهش لس آنجلس برگرداند، به او آموزش داد و به یکی از مشهورترین سگهای نمایشی تبدیل کرد. سپس در دهها فیلم ظاهر شد و در اوج مشهوریت، هفتهای ده هزار نامه از سمت طرفدارهایش دریافت کرد.
سگ ژرمن شپرد دارای شغلها و تواناییهای دیگری نیز میباشد، رهبری و هدایت نابینایان، تعقیب مجرمان، ردیابی مواد مخدر و غیرقانونی، خدمت در ارتش، همراهی مریضان و استفاده از آنها در مزارع پرورش دام تنها برخی از کارهایی است که توسط این نژاد انجام میشود. سگ شپرد حتی نقش قهرمان ملی را نیز ایفا کرده است. شپردهای آلمانی سگهای جستجو و نجات بودند که پس از حملات تروریستی یازده سپتامبر در میان ویرانههای مرکز تجارت جهانی به دنبال بازماندگان و آسایش کارگران و خانوادهها بودند.
شپرد آلمانی ممکن است برخی از بهترین صفات سگها را در برداشته باشد اما این صفات برای همهی آنها نیست. او یک سگ پرانرژی است که به فعالیت و ورزش زیادی احتیاج دارد، در غیر اینصورت به احتمال زیاد، آنها بیحوصلگی و ناامیدی خود را به طریقی که شاید شما دوست نداشته باشید، مانند پارس کردن و جویدن، ابراز میکنند.
این نژاد همچنین ماهیت مشکوک و استبداد دارد که برای یک نگهبان عالی است. اما این نوع سگ ممکن است باعث رضایت مهمانانتان نباشد. اگر یک توله سگ شپرد آلمانی را در موقعیتهای مختلف قرار دهید میتوانند یاد بگیرند که افراد و شرایط جدید را با موفقیت پشت سر بگذارند و خودشان را را آن تطبیق دهند.
اگر شما یک توله سگ را قبول میکنید، بسته به اینکه آیا آنها از سگهایی هستند که توسط آمریکاییها پرورش داده شده اند یا آلمانی، تفاوتهایی را خواهید دید. به طور کلی، هدف پرورش دهندگان آمریکایی غالباً ایجاد سگ قهرمان میباشد و بجای استفاده از استعدادهای متمایز شپرد آلمانی بیشتر ظاهر خاص آن را مورد توجه قرار میدهند.
طرفداران این نژاد میگویند شپرد آلمانی که توسط آمریکاییها پرورش یافتهاند، نسبت به همتایان آلمانی خود آرامتر هستند. اما منتقدین میگویند: این سگها برخی از استعدادهای خود را برای انجام کارهای ژرمن شپرد از دست داده اند و بیشتر در معرض مشکلات رفتاری مانند اضطراب جدایی قرار گرفتهاند. از طرف دیگر، پرورش دهندگان آلمانی به منظور تواناییهای کاری و همچنین متناسب با ظاهر سنتی، این نژاد را پرورش میدهند. قبل از اینکه یک شپردآلمانی در آلمان پرورش یابد، آنها باید آزمایشات بیشماری را پشت سر بگذارند تا ثابت شود که آنها تا چه اندازه با معیارهای جسمی و روحی قابل قیاس هستند. سگهای ژرمن شپرد تمایل به داشتن شخصیتی پر تحرک و پرانرژی دارند.
نکات مهم نژاد ژرمن
اگر شما به طور مکرر یا مدت طولانی از خانه دور هستید باید بدانید که این نژاد در صورت تنها ماندن میتواند مضطرب و بی حوصله شود و احتمالاً نگرانیهای خود را به طریقی که دوست ندارید، مانند پارس کردن، جویدن و حفر کردن ابراز میکند.
ژرمن شپردها سگهای فعال و باهوشی هستند. آنها باید به یادگیری، بازی و کار مشغول باشند. انجام ورزش روزانه بدنی مثل آهسته دویدن برای آنها یک ضرورت است.
ژرمن شپردها میتوانند از غریبهها دوری کنند ونسبت به آنها مشکوک شوند. برای پرورش یک سگ اجتماعی که دارای رفتار مناسب باشد، توله ژرمن شپرد خود را در معرض بسیاری از تجربیات جدید، مکانها و افراد قرار دهید. آموزش اطاعت پذیری، عادت دادن آنها به افراد دیگر و سگها و همچنین آموزش آنها به روشهای اساسی سگ حائز اهمیت است.
موهای این سگها میریزند. در حقیقت، نام مستعار آنها ریزش آلمانی است. هفته ای چندین بار موهای سگ خود را کاملا برس بکشید.
آنها به خاطر توانایی در نگهبان بودن به بهترین نحو، به شهرت رسیده اند، اما برای محافظت از ژرمن شپرد هرگز نباید از زنجیر یا بستن آنها استفاده کرد که اگر هرسگی زندانی شود، منجر به سرخوردگی و پرخاشگری او میشود. ژرمن شپرد خوشبخت ترین زندگی را در خانه و در کنار خانواده دارد اما با دسترسی به یک حیاط بزرگ یا محیطی که دارای حصار باشد و جایی که بتواند بخشی از انرژی طبیعی خود را تخلیه کند.
تاریخچه ژرمن شپرد
ژرمن شپرد یک نژاد نسبتاً جدید است و قدمت آن به سال ۱۸۹۹ بر میگردد. آنها وجود خود را مدیون کاپیتان ماکس فون استفانیتز هستند. هدف او ایجاد سگ گله دار بی نظیر از نژاد آلمانی بود. قرنها قبل از آمدن فون استفانیتز، مانند سایر قسمتهای اروپا کشاورزان در آلمان، برای محافظت از گلههای خود به سگها اعتماد میکردند. برخی از سگها به دلیل مهارت خود افسانه ای بودند و دامداران روزها برای پرورش نژاد سگهای خود به صورت هدفمند کارهایی را انجام میدادند. با این حال، همانطور که فون استفانیتز خاطرنشان کرد، هیچ کس سگهای گله دار منطقه را به یک نژاد مشخصی تبدیل نکرده است.
درسال ۱۸۹۸، فون استفانیتز از زندگی نظامی بازنشسته شد و فعالیت دوم خود را آغاز کرد. اشتیاق او انجام آزمایش روی سگ و پرورش آن برای ایجاد سگ شکارچی برتر آلمانی بود. استفانیتز تکنیکهای اصلاح انگلستان را مورد مطالعه قرار داد و به خاطر سگهای استثنایی گله دار ذکر شده به سراسر آلمان سفر کرد. در نمایشهای سگ شرکت کرد و سگهای گله و نگهبان را مشاهده کرد. سگهایی که ورزشکار بودند، باهوش بودند و یا توانایی متفاوتی داشتند. او سگی که تمام این صفات را در بر داشته باشد را ندید.
یک روز، در سال ۱۸۹۹، فون استفانیتز در حال بازدید از یک نمایش سگ بود که سگی چشمش را گرفت. او بلافاصله سگ را به نام هکتور لینکشین خریداری کرد. بعداً به نام هوراند و گرافت تغییر نام یافت. فون استفانیتز آنقدر تحت تأثیر بدن قدرتمند و هوش هیجانی سگ قرار گرفت که تصمیم گرفت جامعه ای را به نام the Verein fur deutsche Schaferhunde تشکیل بدهد تا بتواند روی این نژاد کار کند و گسترش دهد. فون استفانیتز نیاز جامعه به وجود چنین سگهایی را میدید. وی مصمم بود که نژاد وی به عنوان یک سگ کار ادامه یابد وهمچنین تصمیم گرفت که در آینده کار سگ در حیطه پلیس و خدمات نظامی باشد.
یکی از این سگها، توله سگ پنج روزه بود که توسط یک کارمند آمریکایی از فرانسه گرفته شد. این کارمند توله سگ را به خانه برد. به او آموزش داد و او را به یکی از شناخته شده ترین ستارههای چهار پاهالیوود تبدیل کردکه در ۲۶ فیلم ظاهر شد و به محبوبیت این نژاد در آمریکا کمک کرد.
اگرچه متفقین تحت تأثیر سگهای آلمانی قرار گرفتند، اما آنها از ریشههای آلمانی سگ راضی نبودند. در سال ۱۹۱۷، باشگاه Kennel American (AKC) نام نژاد را به شپرد تغییر داد. در سال ۱۹۳۱ در باشگاه AKC استفاده از نام اصلی سگ یعنی ژرمن شپرد بازگشت. همین نام تا سال ۱۹۷۷ ادامه یافت تا باشگاه بریتانیا کنل نیز از همین عنوان استفاده کرد.
فون استفانیتز درگیر ایجاد تکامل در نژاد بود. در اوایل سال ۱۹۲۲، او از برخی از صفاتی که در سگها به وجود میآمد، مانند خلق و خوی ضعیف و پوسیدگی دندان نگران شد. وی یک سیستم کنترل کیفیت دقیق ایجاد کرد که قبل از اینکه از هر سگی توله جدید به دنیا بیاید، بایستی آزمایشات بی شماری از هوش، خلق و خو، ورزشکاری و سلامتی خود را پشت سر بگذارند. از طرف دیگر، در آمریکا پرورش ژرمن شپرد چندان تنظیم نشده بود و سگها برای برنده شدن در نمایشها پرورش داده میشدند.
در آنجا پرورش دهندگان بیشتر به ظاهر سگ یا نحوه حرکت آنها توجه میکردند. پس از جنگ جهانی دوم، شپرد آلمانی تحت تاثیر تربیت آمریکایی و آلمانی شروع به واگرایی چشمگیری کردند. در یک مقطع زمانی، وزارتخانههای پلیس و ارتش آمریکا واردات سگهای کار ژرمن شپرد را آغاز کردند زیرا ژرمن شپرد در منزل کارآیی خودش را از دست داده و تحت تأثیر شرایط اصلاح ژنتیکی قرار گرفته بودند. در چند دهه گذشته، برخی از پرورش دهندگان آمریکایی بیش ازظاهر تأکید بر تواناییهای این نژاد دارند و سگهای کار را از آلمان وارد میکنند تا برنامههای آموزشی آنها را افزایش دهند.
اندازه
قد ژرمن نر: ۶۰ تا ۶۵ سانتیمتر و ماده: ۵۵ تا ۶۰ سانتیمتر هستند. وزن نژاد نر: ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم و ماده: ۲۲ تا ۳۲ کیلوگرم است.
شخصیت ژرمن
شخصیت شپردآلمانی به گونه ای است که مقداری منزوی است اما معمولاً پرخاشگر نیست. آنها سگهای محتاطی هستند. آنها بلافاصله دوست نمیشوند، اما اگر با شخصی دوست شوند، وفادار هستند در کنار خانوادهی خود آرام هستند، اما در صورت تهدید، میتوانند قوی و محافظ باشند، و همین ویژگی آنها را به نگهبان بسیار عالی تبدیل میکند.
این نژاد بسیار باهوش هستند و قابلیت آموزش هر کاری را دارند از هشداردادن به یک فرد ناشنوا تا کمک کردن به کسی که در بهمن گیر کرده باشد. از انجام دادن این کارها و امثال آن شاد میشوند.
تنها بودن برای مدت طولانی بدون وجود همراه و همچنین اگر فرصتی برای انجام ورزش نداشته باشند باعث میشود بی حوصله و افسرده شوند. یک ژرمن شپرد در صورتی که تحت فشار قرار گیرد و مورد توجه خانواده خود نباشد، انرژی خود را به طریقی که دوست ندارید مثل پارس کردن و جویدن ابراز میکند. مانند هر سگ دیگری، ژرمن شپرد از زمان تولگی نیاز به حضور در جامعه و معاشرت دارد که برای این منظور باید در معرض بسیاری از افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات متنوع قرار بگیرد. این کار به شما اطمینان میدهد که توله ژرمن شما به عنوان یک سگ کامل و بزرگ رشد میکند.
بررسی بیماریها و سلامت ژرمن شپرد
ژرمنها به طور کلی سالم هستند. اما مانند همه نژادها، مستعد بیماریهای خاصی هستند. همه ژرمنها به این بیماریها مبتلا نخواهند شد اما مهم است در صورتی که قصد تهیه این نژاد را دارید از آنها آگاه باشید.
هیپ دیسپلازی: این یک بیماری ارثی است که در آن استخوان ران از قسمت مفصل به خوبی در جای خود در مفصل لگن قرار نمیگیرد. برخی از سگها وجود درد و لنگش در یک پا یا هر دو پای عقب را از خود نشان میدهند. اما برخی دیگر علائم ناراحتی بیرونی را نشان نمیدهند. (غربالگری اشعه ایکس قطعیترین روش برای تشخیص این مشکل است). در هر صورت، آرتریت یا التهاب مفصل با افزایش سن سگ میتواند پیشرفت کند. سگهای مبتلا به دیسپلازی لگن را نباید پرورش داد. بنابراین اگر شما یک توله سگ را خریداری میکنید، از پرورش دهنده بخواهید اثبات کند که والدین برای دیسپلازی مفصل ران آزمایش شده اند و دارای مشکل نیستند.
دیسپلازی آرنج: یک بیماری ارثی است که معمولاً در مورد سگهای نژاد بزرگ اتفاق میافتد. تصور میشود که ناشی از سرعت رشد متفاوت سه استخوانی میباشد که آرنج سگ را تشکیل میدهد و باعث سستی مفاصل میشود. این میتواند به یک لنگش دردناک منجر شود. دامپزشک شما ممکن است برای برطرف کردن مشکل، دارویی برای کنترل درد، یا جراحی را توصیه کند.
Gastric Dilatation Volvulus: که به آن نفخ نیز گفته میشود، این یک وضعیت تهدید کننده برای زندگی است که میتواند در سگهای بزرگ و آنهایی که سینه عمیق دارند مانند ژرمنها تأثیر بگذارد. این موضوع به صورت ویژه تر در مورد آنهایی صادق است که روزانه با یک وعده غذایی با حجم زیاد تغذیه میشوند، به سرعت غذا میخورند، بعد از خوردن غذا مقدار زیادی آب مینوشند و بعد از خوردن فعالیتهای بدنی سنگین انجام دهند. نفخ در بین سگهای مسن شایع تر است. GDV هنگامی اتفاق میافتد که معده با گاز یا هوا پر شود و سپس بچرخد.
سگ برای رهایی از هوای اضافی موجود در معده قادر به آروغ زدن یا استفراغ نیست و فشار معده مانع از بازگشت طبیعی خون به قلب میشود. فشار خون افت میکند و سگ دچار شوک میشود. بدون مراقبت فوری پزشکی، سگ ممکن است بمیرد. اگر سگ شما دارای درد و تورم شکمی است که به صورت ناگهانی ایجاد شده است و بیش از حد بزاق میکند و حالت تهوع دارد ولی چیزی را استفراغ نمیکند، و همچنین ممکن است دارای ضربان قلب سریع، بی قراری، افسرده و بی حال و ضعیف باشد. این موضوع بسیار مهم است که در صورت مشاهده ی این علائم در اسرع وقت آن را نزد یک دامپزشک ببرید.
میلوپاتی دژنراتیو: یک بیماری پیشرونده نخاع است. به طور خاص مربوط به بخشی از نخاع است که اطلاعات مربوط به پاهای عقب را به مغز منتقل میکند. سگهای مبتلا به این بیماری طوری عمل میکنند که گویی نمیدانند پاهای عقب آنها کجاست و نمیتوانند به درستی حرکت کنند. بیماری تا جایی پیش میرود که سگ نمیتواند راه برود. بیشتر اوقات، هیچ درمانی وجود ندارد. با این وجود، در موارد کمیاب، این بیماری به کمبود ویتامین ب۱۲ یا ویتامین E مربوط میشود. در صورت بروز این موارد، مکملهای ویتامین ممکن است شرایط را تثبیت کند.
نارسایی لوزالمعده اگزوکرین: EPI یک بیماری ژنتیکی از لوزالمعده است که در آن سلولهایی که آنزیمهای گوارشی تولید میکنند از بین میروند. در نتیجه، سگ دیگر نمیتواند غذا را هضم و جذب کند. اولین علائم این بیماری تولید گاز، کاهش اشتها، کاهش وزن و تغییر در مدفوع است. سگ بسیار گرسنه میشود. این بیماری با آزمایش ساده خون قابل تشخیص و درمان آن نیز ساده است. آنزیمهای لوزالمعده به غذای سگ اضافه میشود. با تجویز و استفاده مناسب داروها، بیشتر سگها بهبود مییابند.
آلرژی: برخی از ژرمن شپردها از انواع آلرژی سطحی و غذایی رنج میبرند. علائم آلرژی در سگها مشابه این علائم در افراد است. اگر سگ شما در حال خاراندن صورت خود یا لیسیدن پنجههای خود است و ساییدگی زیاد روی صورت آنها مشاهده میشود، به وجود آلرژی در سگتان شک کنید و آنها را نزد دامپزشک ببرید.
مراقبت از ژرمن شپرد
در اصل ژرمن شپردها برای انجام کارهای مختلف ساخته میشوند و آماده به خدمت هستند. این بدان معناست که آنها با ورزش روزانه انرژی زیادی کسب میکنند. اگر آنها را برای مدت طولانی بدون ورزش تنها گذاشتید، انتظار بوجود آمدن مشکلاتی مانند کسالت و عدم تحرک، جویدن، حفر و پارس کردن را داشته باشید. ژرمن شپردها به شدت نیاز به ورزش بدنی و ورزش ذهنی دارد. مانند بسیاری از نژادهای گله دار،ژرمن شپردها نیز پارس میکنند. پارس کردن لزوماً یک مشکل نیست، اما میتواند نشانه ی بی حوصلگی سگ باشد.
یادگیری دستور “آرام و ساکت باش ” باید بخشی از آموزش اطاعت ژرمن شپرد باشد. شپردهای آلمانی دوست دارند اجسام را بجوند و فکهای قدرتمند آنها میتوانند اکثر مواد را از بین ببرند. اگر این کاررا اشتباهی و بدون مراقبت انجام دهند، میتواند به دندانهایشان آسیب برساند، اگر چیزی را ببلعند ممکن است باعث بیمار شدن آنها و حتی خفگی شود. با دادن اسباب بازیها و استخوانهای ایمن به آنها، هم سگ و هم وسایل خود را حفظ کنید تا در مواقعی که با آنها بازی نمیکنید بتوانند خود را سرگرم کنند.
تغذیه ژرمن شپرد
میزان غذای سگ شما به سن، اندازه، میزان فعالیت و سوخت و ساز و نژاد وی بستگی دارد. سگها دقیقاً مانند افراد هستند و همه آنها به به مقدار مساوی غذا احتیاج ندارند. تقریباً ناگفته پیداست که یک سگ بسیار فعال به چیزی بیش از یک سگ تنبل غذا نیاز دارد. کیفیت غذای سگ که خریداری میکنید نیز متغیر است. هرچه غذای سگ بهتر باشد، سگتان بیشتر به سمت خوردن غذا خواهد رفت. باید بدانید که ژرمن شپرد از نژاد بزرگی است که دارای انرژی و نیازهای ورزشی زیادی میباشد که باید رژیم غذایی متناسب داشته باشد بنابراین برای مشاوره گرفتن درمورد اینکه چه چیزی برای تغذیه سگ ژرمن شپرد مناسب است و همچنین مقدار صحیح آن، باید از دامپزشک یا متخصص تغذیه خودکمک بگیرید.
هم چنین نیازهای رژیم غذایی آنها با رشد از توله سگ به بزرگسالی و سنهای بالا تر تغییر میکند. با این حال باید در تغذیه و ورزش یک توله ژرمن شپرد محتاط باشید. این سگها بین چهار تا هفت ماهگی خیلی سریع رشد میکنند و باعث میشود که مستعد اختلالات استخوانی شوند. در این سنین نیاز است از غذاهایی با کالری کمتر استفاده شود تا از رشد سریع او جلوگیری شود.
به مدت حداقل دوسال اجازه ندهید توله ژرمن شما روی سطوح سخت مانند آسفالت، پرش یا بازی کند تا اتصالات آنها کاملاً شکل بگیرد. و بهتر است که توله سگها در چمن بازی کنند. چابکی توله سگ با پرش از ارتفاع بیشتر میگردد.
پرخوری بیش از حد در ژرمن شپرد میتواند باعث ایجاد مشکلاتی در مفاصل شود و سلامتی آن را به خطر بیاندازد. با فعال نگه داشتن آنها، معالجه را محدود کنید و به جای اینکه همه ی غذا را در یک وعده به آنها دهید، در وعدهها ی مرتب و مشخص این کار را انجام دهید.
رنگ پوشش و نظافت ژرمن
در اصل ژرمن شپرد در آب و هوای سخت پرورش داده میشود، و پوشش دولایه کاملا متناسب با کارآنها است و از سگ در برابر باران و برف محافظت میکند.
پوشش ژرمن شپرد دارای انواع و رنگهای متنوع میباشد. بعضی از آنها دارای موی بلند میباشند با این حال، ژرمن شپرد ایده آل دارای یک پوشش دولایه به طول متوسط است که روکش بیرونی آن روی بدن خوابیده است و همراه با موهای متراکم صاف قرار دارد و گاهی نیز مواج است.
این پوشش در رنگها و الگوهای متنوعی از جمله سیاه و خامه ای؛ سیاه و قرمز؛ سیاه و نقره ای؛ سیاه و برنزه؛ آبی؛ خاکستری؛ جگری؛ صاف و سفید وجود دارد. با این حال، باشگاه آمریکا سفید را به عنوان رنگی برای این نژاد نمیشناسد و اجازه نمیدهد که ژرمن شپردهای سفید در رقابتهای نمایشی با هم رقابت کنند. ولی در مسابقات دیگر مجاز هستند.
موهای این نژاد در طول سال ریخته میشود که گاهی به شو خی ریزش آلمانی نامیده میشود. موهای این نژاد در سال دوبار به طور هم زمان مثل طوفان برفی ریخته میشود. که شما میتوانید برروی شلوار مشکی، روی نیمکت سفید و تقریبا در تمام خانه مو مشاهده کنید.
هیچ راه حلی برای جلوگیری از ریختن مو وجود ندارد و ما تنها باید آن را بپذیریم. با این وجود، برس کشیدن دو تا سه بار در هفته کمک میکند که موها خارج شوند و کمتر روی اثاثیه ی شما قرار گیرند و میتوانید توسط جاروبرقی یک جارو محکم بکشید و از این بابت نگرانی نداشته باشید.
استحمام بیش از حد سگ رنگ براق تارهای موی پوشش سگ را که سبب حفظ سلامتی سگ میشود را از بین میبرد. بنابراین در صورت نیاز، سگ خود را حمام ببرید و فراموش نکنید که ژرمن شپرد تمایل دارد که تمیز و بدون بو باشد. لازم است که ناخنها یک بار در ماه گرفته شود و گوشها در هفته یک بار از نظر آلودگی، قرمزی یا بوی بدی که میتواند نشان دهنده ی عفونت باشد بررسی شوند. سپس برای جلوگیری از مشکلات گوش، هفته ای یکبار با محلولهای پاک کننده خاص، گوش را به صورت ملایم و آرام پاک کنید.
شپردهای آلمانی عاشق این هستند که در حال جویدن باشند. این عادت به تمیز نگه داشتن دندانها کمک میکند. به آنها اسباب بازیها و استخوانهای دندانی محکم و بی خطر بدهید. آنها با جویدن و ساییدن، از تحلیل و آسیب به دندانهای خود جلوگیری میکنند و با این حرکت سبب از بین رفتن رسوب دندانها میشوند. مسواک زدن دندانهایشان با یک مسواک نرم و خمیردندان مخصوص سگ نیز کمک میکند تا لثهها و دندانها به حالت خوبی در بیایند.
رفتار ژرمن شپرد با کودکان و دیگر حیوانات
یک ژرمن شپرد یک همراه عالی برای کودکان است به شرط اینکه به خوبی آموزش دیده و در معرض دید بچهها قرار گرفته باشد. وظیفههایی همانند یک پرستار بچه یا پلیس دارند که هردو نقش حفاظت را با مهربانی به همراه دارند.او یک سگ بزرگ است و با توجه به ماهیت نگهبانی خود نسبت به بچههایی که نمیشناسد دوستانه رفتار نمیکند و به اشتباه میتواند باعث آسیب رساندن به کودک شود.
به طور کلی ژرمن شپرد سگی قابل اعتماد میباشد. ژرمن شپرد همچنین میتواند با سایر سگها و حیوانات خانگی صلحآمیز زندگی کند. این کار باید از زمانی که توله هستند انجام گرفته و مورد آموزش قراربگیرند. اگر سگ شما عادت ندارد با سگ یا گربههای دیگر زندگی کند، آوردن یک ژرمن شپرد بزرگسال در خانواده با حیوانات خانگی دیگر دشوارتر خواهد بود.
تشخیص ژرمن شپرد ناخالص
در صورتی که نژاد این سگ هرگونه ناخالصی داشته باشد گوشها میافتند و فرم مثلثی و کوچک پیدا میکنند و همچنین، در ناحیه موهای مشکی، موهای سفید وجود دارد. این سگ استایل بینظیری در مقابله با رقبای خود خود دارد بنابراین فرم استاندارد بدن نیز در تشخیص اصالت حائز اهمیت است. قبول سرپرستی یا خرید آن از مراکز پرورش دهنده معتبر باعث خواهد شد اصالت آن تضمین گردد و افراد سودجو به حیوانات آسیب نرسانند. همچنین مدارک معتبر و رسمی به همراه شناسنامه در هنگام پذیرش حیوان بسیار مهم است.
بله، ژرمن شپرد می تواند در آپارتمان هم زندگی کند البته تا زمانی که صاحب آن مسئولیت داشته باشد و نیازهای اولیه سگ را تامین کند. بسیاری از ژرمن شپردها در سراسر جهان در آپارتمان ها بزرگ می شوند. نگهداری از سگ های پرانرژی بزرگ در فضاهای کوچک به مدیریت صاحب آنها بستگی دارد.
به گفته بسیاری از صاحبان ژرمن شپرد، هزینه نگهداری چیزی حدود ۱.۵ میلیون تومان در ماه یا ۱۸ میلیون تومان در سال است. یعنی اگر یک ژرمن ها به طور متوسط ۱۱ سال عمر کنند در کل زندگیشان چیزی حدود ۱۹۸ میلیون تومان هزینه دارند.
ژرمن شپردها نژادهای با تحملی هستند که همیشه برای زندگی به آب و هوای خنک نیاز ندارند. برای مکان هایی با دمای بین ۱۸ تا ۳۵ درجه مناسب است. اگر منطقه شما گرمتر از این است، و سگتان را حداقل برای یک ساعت در هوای گرم نگه داشته اید حتما به خوبی به او آب بدهید.
نویسنده: دکتر رضا عباسی