آشنایی با انواع سگ های نژاد تریر + مشخصات و ویژگی ها

تریر یکی از متنوع ترین نژادهای سگ است که جزو پرطرفدارترین ها بوده و از همین رو تغییرات نژادی زیادی هم روی آن انجام شده و انواع مختلفی از آن به وجود آمده است. تنوع در بین تریرها آنقدر زیاد است که برخلاف بسیاری دیگر از سگ ها، نام نژادش نمی تواند تصویر درستی از سگی که درباره اش صحبت می کنیم، به ما بدهد. وقتی می گوییم تریر معلوم نیست درباره چه سگی با چه ابعاد، رنگ، خلق و خو و … صحبت می کنیم.

براساس دسته بندی های استاندارد انواع شناخته شده تریر به ۲۷نوع میرسد. پرداختن به همه و معرفی آنها ممکن است حوصله تان را سر ببرد ولی اینجا چند نوع از محبوب ترین تریرها که در ایران هم زیادند – و اگر بخواهید، شما هم می توانید یکی از آنها را بیاورید- را به شما معرفی می کنیم. «ترا» در زبان لاتین به معنی زمین است. کلمه تریر به زبان فرانسوی، به معنای سوراخی است که بعضی از حیوانات مانند خرگوش در زمین حفر می کنند و از این جهت به سگهای این گروه تریر گفته میشود که در اصل عادت داشتند ش کار را تا سوراخی که حیوانات حفر می کنند، تعقیب کرده و به دام بیندازند.

به طور کلی سگهای تریر سگ هایی به نسبت کوچک، پر جنب و جوش، پرطاقت و همچنین بسیار شجاع و بی باک هستند. خیلی از انواع سگها تریر در انگلیس و ایرلند به وجود آمدند و بسیاری از گونه های تریر هم از این کشورها و شهرهایشان گرفته شده است. در گذشته از تریرهای کوچکتر برای کنترل جمعیت موش ها و مقابله با خرگوش و روباه استفاده می شد و از انواع بزرگتر آنها برای شکار گورکن! در سال ۱۷۰۰ میلادی بولداگ ها با تریرها پیوند داده شدند که از ترکیب نژاد آنها انواع مختلفی به وجود آمد. مثلا از ترکیب بولداگ و تریر انواعی مثل «بوستون تریر» و «بول تریر» به وجود آمد. نوع دیگر بول تریر، بول تریر مینیاتوری است.

بعدها تریر را با نژادهای دیگر سگ ترکیب کردند و گونه های متنوع تری به وجود آوردند. تریرها دارای پاهای نسبتا قوی و ناخن های تیز هستند که برای حفر و گود کردن زمین از آن استفاده می کنند. فک آنها بسیار قوی و محکم است که در کشیدن حیوانات از لانه های شان به خارج بسیار مهارت دارند. تنوع نژادی در خانواده تریرها باعث شده که از انواع مهارتهای مختلف برخوردار باشند. مثلا گونه آردل تریر Airdale Terrier یک سگ به نسبت بزرگ و قوی است که در انجام کارهای پلیسی و جنایی تبحر دارد، اما گونه کایرن که آن هم یک تریر است، سگی فانتزی و کاملا خانگی است.

در ایران، مردم بسیاری از تریرها به خصوص چند گونه ای که از آنها نام برده شد را نژادهای مجزا میدانند. در حالی که همه آنها اساسا جزو گونه های مختلف تریر هستند. البته در ایران با بی ملاحظگی و بدون نظم و قاعده خاصی نژادهای مختلف را با تریر ترکیب کرده اند و سگ هایی به وجود آورده اند که شاید چندان قابل دسته بندی نباشند. اما تریرهای اصیل گونه های مشخصی دارند.

اردل تریر

Airedale به پادشاه تریرها معروف است. از لحاظ جثه هم بزرگ ترین تریر است. جثه بزرگ و قد بلندتری نسبت به بقیه انواع دارد. از لحاظ ظاهری هم لاغرتر و کشیده تر است و حالت تریرهای پشمالوی کوچک را ندارد. این تریرها بسیار شجاع و با اعتماد به نفس هستند و توانایی شان حتی از ظاهرشان هم بسیار بیشتر است.

ابتدا این گونه را برای مقابله با موشها به وجود آوردند ولی قابلیت بسیار بالاتری از آنها به خصوص در جنگ جهانی اول آشکار شد. قد اردل ها ممکن است به ۵۷ سانتی متر برسد و وزنشان حدود ۲۵ کیلوگرم باشد و گاهی به ۳۰ کیلو هم می رسند. عمرشان به طور معمول ۱۰ تا ۱۳ سال است. رنگ اردل ها بیشتر ترکیبی از قهوه ای و مشکی است و بیشتر به کرم و قهوه ای می خورد تا سفید و سیاه.

اگر می خواهید یک اردل تریر بیاورید، باید بدانید که اردل ها از لحاظ خونگرم بودن و آداب معاشرت، سلامتی و وضعیت جسمی و همین طور اهلی شدن و قابلیت تمرین سگ های بسیار خوبی هستند و هیچ مشکلی ندارند. اما به دلیل انرژی زیاد و جثه قدرتمندی که دارند نیاز به جنب و جوش در آنها بالاست و حداقل روزی ۲ بار باید آنها را بیرون ببرید. تحرک و پیاده روی که به آن نیاز دارند بیشتر از سگ های فانتزی و مینیاتوری است.

تریر استرالیایی

همان طور که از اسم گونه اش پیداست این سگها در استرالیا پرورش داده شده اند. هدف از پرورش آنها در استرالیا از بین بردن مارها و موشها بود. این سگها شاید قدرتی در حد اردلها نداشته باشند ولی به همراهی صاحبشان و مواظبت از اوضاع مشهورند و سگ های بسیار حواس جمعی هستند و جرات و اعتماد به نفس سگهای بزرگتر از خودشان را دارند.

عمر تریرهای استرالیایی گاهی به ۱۵ سال می رسد. از لحاظ رنگ بندی بسیار به اردل ها شبیه هستند. اما قد و قامت کوتاه تری دارند. قد یک تریر استرالیایی حداکثر ۲۸ سانتی متر است. وزن سگهای اینگونه هم ندرتا به ۸ کیلوگرم می رسد.

نه به اندازه اردلهاء ولی فراهم کردن امکان تحرک و جنب وجوش یکی از مهم ترین چیزهایی است که قبل از آوردن یک تریر استرالیایی باید به آن فکر کنید. تریرهای استرالیایی هم مانند اردل ها جزو گونه هایی از تریر هستند که بالاترین سازگاری را با محیطهای آب و هوایی مختلف دارند، البته به شرط اینکه زیاد گرمشان نشود!

بدلینگتون تریر

Bedlington دقیقا مانند یک بره کوچک است. در رنگ بندی هم معمولا خاکستری و ترکیبی از سفید و سیاه هستند. البته هیچ وقت رنگ کاملا سفید یا تیره ندارند. مثل گونه های قبلی شجاع و قوی دل نیستند ولی در عوض بسیار خونگرم و انسان دوست اند و در رابطه با شما و خانواده تان کاملا احساساتی و صمیمی هستند.

ویژگی مهم دیگری که دارند این است که به راحتی می توانید هر چیزی را به آنها آموزش بدهید و قدرت یادگیری شان بالاتر از گونه های دیگر تریر و حتی به طور کلی عموم سگهاست. از آنجایی هم که مثل اردل ها و استرالیایی ها به جنب و جوش نیاز ندارند، برای خانه های کوچکتر و آدمهایی که سرشان شلوغ تر است، مناسب اند. قد تریرهای بدلینگتون ۳۰ سانتی متر یا کمتر است.

وزنشان هم حدود ۱۰ کیلوگرم است. چاق و چله هایشان ممکن است یکی دو کیلوگرم هم سنگین تر باشند. غریزه و حس بویایی بدلینگتونها فوق العاده است؛ تا جایی که ممکن است رفتارهایشان شما را هیجان زده کند و فکر کنید نشانه هایی از جادو در آنها هست! فقط اگر یک بدلینگتون آوردید، وقتی او را بیرون می برید مواظب باشید، چون ممکن است نسبت به حیوانات کوچک و البته گربه ها بسیار خشن و پرخاش جو باشد.

سسکی تریر

سسکی هاسگهای کوتاه و پرمویی هستند. آنها ذاتا ترکیبی از تریرها با نژادی از کشور چک هستند که ابتدا در اسکاتلند پرورش یافته اند. این سگها را پرورش دادند تا از شر حیوانات موذی راحت شوند. اگرچه سسکی تریرها در رسیدن به این هدف چندان موفق نبودند ولی توانستند به گونه محبوبی از تریرها بین مردم تبدیل شوند.

سسکی ها معمولا خاکستری تیره، مشکی یا قهوه ای پررنگ هستند. از لحاظ قد و وزن به بدلینگتونها شبیه اند اما ظاهرشان کمی پرتر و پشمالو تر از آنهاست و دست و پاهای کلفت تری دارند. مهم ترین خصلت سسکیها خونگرم بودن و خانگی بودنشان است. سسکی ها میان دیگر گونه های تریر از لحاظ روحی و عاطفی سازگارترند.

یعنی در عین خونگرم بودن حسادت و بدجنسی های کمتری دارند. بنابراین اگر حیوانات دیگری در خانه دارید، یا بچه کوچک دارید، از بین تریر هاسکی یکی از بهترین گزینه هایی است که می توانید انتخاب کنید. در مورد سسکیها نگهداری از موی بدن آنها بسیار مهم است. شستن کامل و مرتب موها حداقل هفته ای یک بار الزامی است، ضمن اینکه باید هر ۶ تا ۸ هفته موهای بدنشان را اصلاح و کاملا مرتب کنید.

تریرهای سفید

اسم رسمی اینگونه «تریرهای سفید کوهستان های غربی» (West Highland White Terrier) است اما به طور خلاصه به آنها تریرهای سفید می گویند. رنگ موهای بدنشان برخلاف بیشتر گونه های تریر یکدست سفید و کاملا نرم و مخملی است. فقط ایرادش این است که با بازیگوشی کردن زیاد، سریع موهای بدنش کثیف می شود و اگر نسبت به این موضوع حساس باشید، باید هفته ای یکبار سگتان را حمام کنید. تریر سفید اصالتا در انگلستان و اسکاتلند پرورش یافته است.

خوراک تریر سفید این است که با کارهایش شما را از خنده روده بر کند. با همه آدمها و حتی حیوانات (البته به جز جانوران کوچک) زود دوست می شود. وقتی سرشان را تکان می دهند و شوخی می کنند نمی توانید لبخند نزنید و ذوق نکنید! جثه این سگها بسیار کوچک است و وزنشان معمولا حدود ۱۰-۱۲ کیلوگرم است. قد نرهایشان که بلندتر است به ۲۷ سانتی متر می رسد.

تریر در مجموع برای نگهداری در خانه های امروزی و آپارتمانها مناسب است ولی بین گونه های آن هم تریرهای سفید یکی از بهترین هاست. تنها مشکلش ممکن است این باشد که کمی حساس است. تریرهای سفید اصلا سگ های بیرون از خانه نیستند و به مراقبت نیاز دارند. در سرما و گرما و به خصوص تابستان نباید زیاد بیرون بمانند. اما اگر دنبال سگ بامزه ای هستید که سرگرمتان کند، تریر سفید انتخاب مناسبی است.

نویسنده: سیاوش رحمانی